لیلا شاملی؛ زهرا بهرام آرا؛ مهرناز محمدی؛ حبیب هادیان فرد
چکیده
پژوهش حاضر، با هدف تعیین رابطه بدرفتاری‌های دوران کودکی و سلامت روان به واسطه نقش میانجی اجتناب تجربه‌ای در دانشجویان دختر انجام شد. روش پژوهش، توصیفی- همبستگی و از نوع مدل‌یابی معادلات ساختاری بود. جامعه‌ی آماری شامل کلیه دانشجویان دختر مقطع کارشناسی دانشگاه رازی کرمانشاه در سال تحصیلی 99-1398 بودند که از بین آنها 366 دانشجو با روش ...
بیشتر
پژوهش حاضر، با هدف تعیین رابطه بدرفتاری‌های دوران کودکی و سلامت روان به واسطه نقش میانجی اجتناب تجربه‌ای در دانشجویان دختر انجام شد. روش پژوهش، توصیفی- همبستگی و از نوع مدل‌یابی معادلات ساختاری بود. جامعه‌ی آماری شامل کلیه دانشجویان دختر مقطع کارشناسی دانشگاه رازی کرمانشاه در سال تحصیلی 99-1398 بودند که از بین آنها 366 دانشجو با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند و مقیاس خودگزارشی کودکآزاری (CASRS)، مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس (DASS-21) و پذیرش و عمل-نسخه دوم (AAQ-II) را تکمیل نمودند. داده‌ها با استفاده از همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر از طریق نسخه 26 نرم افزارهای SPSS و AMOS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشانگر معناداری نقش میانجی اجتناب تجربه‌ای برای ارتباط بدرفتاری دوران کودکی با افسردگی (22/0 :β)، اضطراب (12/0 :β) و استرس (17/0 :β) بود. مطابق با نتایج پژوهش حاضر، بدرفتاری‌های دوران کودکی زمینهساز استفاده از راهبرد اجتناب تجربه‌ای است که همین امر منجر به افزایش میزان افسردگی، اضطراب و استرس در قربانیان بدرفتاری دوران کودکی میشود.
لیلا شاملی؛ شکوفه متقی دستنایی؛ ملیحه حسین جانی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط شکنندگی باورهای شادی و شادمانی تجربه‌شده با نقش تعدیل‌کنندگی خوش‌بینی انجام گرفت. در این پژوهش پیمایشی، 225 نفر از دانشجویان دانشگاه شهید باهنر شهر کرمان شرکت کردند. جهت جمع‌آوری داده‌ها، از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای و از پرسشنامه‌های خوش‌بینی-بدبینی (LOT)، شکنندگی شادی (FHS) و شادی درونی ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط شکنندگی باورهای شادی و شادمانی تجربه‌شده با نقش تعدیل‌کنندگی خوش‌بینی انجام گرفت. در این پژوهش پیمایشی، 225 نفر از دانشجویان دانشگاه شهید باهنر شهر کرمان شرکت کردند. جهت جمع‌آوری داده‌ها، از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای و از پرسشنامه‌های خوش‌بینی-بدبینی (LOT)، شکنندگی شادی (FHS) و شادی درونی (SHS) استفاده شد. داده‌ها با روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه سلسه مراتبی و با استفاده از نرم افزار SPSS-22 تحلیل شدند. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد که شکنندگی باورهای شادی رابطه منفی معنیداری با شادمانی تجربه‌شده دارد. علاوه بر این، خوش-بینی توانست رابطه میان این متغیرها را تعدیل کند. به عبارت دیگر، خوش‌بینی رابطهی شکنندگی باورهای شادی را بر شادمانی تجربه‌شده کاهش داد. بر این اساس، میتوان با طراحی و اجرای مجموعه برنامههای آموزشی جهت ارتقای خوش‌بینی در دانشجویان به کاهش ارتباط شکنندگی باورهای شادی و شادمانی تجربه‌شده در آنان دست یافت
