مریم نصری؛ حسن احدی؛ فریبرز درتاج
چکیده
د
درمان فراتشخیص از جمله درمانهای جدید روان‌شناسی است که اثر آن بر بسیاری از متغیرهای روان‌شناسی به اثبات رسیده است. هدف پژوهش حاضر اثربخشی درمان فراتشخیصی بر انعطافپذیری شناختی، تنظیم هیجان و عامل hb در بیماران دیابت نوع 2 بود. روش پژوهش آزمایشی (پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل) بود. در این پژوهش، 32 نفر از بیماران دارای ...
بیشتر
د
درمان فراتشخیص از جمله درمانهای جدید روان‌شناسی است که اثر آن بر بسیاری از متغیرهای روان‌شناسی به اثبات رسیده است. هدف پژوهش حاضر اثربخشی درمان فراتشخیصی بر انعطافپذیری شناختی، تنظیم هیجان و عامل hb در بیماران دیابت نوع 2 بود. روش پژوهش آزمایشی (پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل) بود. در این پژوهش، 32 نفر از بیماران دارای دیابت نوع 2 به صورت تصادفی در گروه آزمایشی (8 مرد و 8 زن) و گروه کنترل (8 زن و 8 مرد) جایگزین شدند. برای جمعآوری دادهها در پیشآزمون و پسآزمون از پرسشنامههای انعطافپذیری شناختی دنیس و وندروال و تنظیم هیجان گروس و جان استفاده شد. همچنین، برای سنجش عامل hb از روش الیزا (ELISA) استفاده شد. برای گروه آزمایشی 12 جلسهی 60 دقیقه ای درمان فراتشخیصی آموزش داده شد. دادهها با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیری تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها نشان داد که درمان فراتشخیص بر افزایش انعطافپذیری شناختی و بازارزیابی هیجان و کاهش بازداری هیجان در بیماران دیابت نوع 2 اثر گذار بوده است (01/0<p). اما یافتهها نشان داد که درمان فراتشخیصی بر عامل hb تأثیر نداشته است. براساس یافتهها، درمان فراتشخیص برای بهبود انعطافپذیری شناختی و تنظیم هیجان در بیماران دیابت نوع 2 پیشنهاد میشود.
