روان‌شناسی تربیتی
امیر مثنوی؛ اسماعیل زارعی زوارکی؛ پرویز شریفی درآمدی؛ محمدرضا نیلی احمدآبادی؛ علی دلاور
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر محیط یادگیری چند رسانه‌ای سیار بر یادگیری و انتقال یادگیری مهارت‌های اجتماعی دانش‌آموزان دارای اختلال اوتیسم بود. جامعه‌ی آماری پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان دارای اختلال اوتیسم شهر اهواز در سال تحصیلی 1400-1399 بوده که نمونه پژوهش 4 نفر از دانش‌آموز پسر اختلال اوتیسم بودند که با استفاده از روش نمونهگیری ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر محیط یادگیری چند رسانه‌ای سیار بر یادگیری و انتقال یادگیری مهارت‌های اجتماعی دانش‌آموزان دارای اختلال اوتیسم بود. جامعه‌ی آماری پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان دارای اختلال اوتیسم شهر اهواز در سال تحصیلی 1400-1399 بوده که نمونه پژوهش 4 نفر از دانش‌آموز پسر اختلال اوتیسم بودند که با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این مطالعه شامل پرسشنامه غربالگری کودکان اوتیسم با عملکرد بالا (Kasechi et al., 2013) و نیمرخ مهارت اجتماعی (2007)Bellini & Hopf بود. درنهایت برنامه محیط یادگیری چندرسانهای سیار طی 4 هفته و روزانه یک ساعت در اختیار آزمودنی‌ها قرار داده شد. داده‌ها در سه مرحله خط پایه، یادگیری و انتقال جمعآوری شدند و به روش شاخص تغییر پایا، درصد بهبودی و ترسیم دیداری تحلیل شدند. یافته‌های پژوهش نشان داد میانگین و سطح نمره‌های یادگیری و انتقال یادگیری مهارت‌های اجتماعی آزمودنی‌های نخست، دوم و سوم، در مرحله یادگیری و انتقال نسبت به مرحله خط پایه افزایش داشته اما در آزمودنی چهارم، با موفقیت همراه نبود. براین اساس برنامه آموزشی مبتنی بر مدل محیط یادگیری چندرسانهای سیار، سبب بالابردن یادگیری و انتقال یادگیری مهارت‌های اجتماعی یادگیرندگان دارای اختلال طیف اوتیسم می‌شود.
علیرضا شریفی اردانی؛ فرهاد خرمایی؛ محبوبه فولاد چنگ؛ مسعود فضیلت پور
چکیده
هدف پژوهش حاضر، تبیین مهارت‌های اجتماعی فرزندان بر اساس منش‌های اخلاقی والدین با توجه به نقش واسطه‌ای سبک‌های برخورد با هیجانات منفی فرزندان است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از منظر روش توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل 84314 والدین دانش‌آموزان مقطع ابتدایی شهر یزد بوده‌اند. حجم نمونه 400 نفر بود که با استفاده از روش نمونهگیری ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر، تبیین مهارت‌های اجتماعی فرزندان بر اساس منش‌های اخلاقی والدین با توجه به نقش واسطه‌ای سبک‌های برخورد با هیجانات منفی فرزندان است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از منظر روش توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل 84314 والدین دانش‌آموزان مقطع ابتدایی شهر یزد بوده‌اند. حجم نمونه 400 نفر بود که با استفاده از روش نمونهگیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. برای جمعآوری داده‌ها از پرسشنامه‌های مهارت‌های اجتماعی گرشام و الیوت، سبک‌های برخورد والدین با هیجانات منفی فرزندان فابز و همکاران و منش‌های اخلاقی خرمایی و قائمی استفاده شد. از نرم‌افزار PLS-Smart جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها به روش مدل‌سازی معادلات ساختاری با کمترین مربعات جزئی استفاده شد. نتایج نشان داد سبک‌های حمایتی برخورد با هیجانات منفی و منش‌های اخلاقی با مهارت اجتماعی فرزندان رابطه مثبت معنی‌دار دارد (01/0p<). مسیر مستقیم منش‌های اخلاقی به سبک‌های غیرحمایتی برخورد با هیجانات منفی معنی‌دار بود و اثر غیرمستقیم منش‌های اخلاقی به مهارت‌های اجتماعی به‌واسطه سبک‌های غیرحمایتی برخورد با هیجانات منفی نیز معنی‌دار بود (01/0p<). همچنین منش‌های اخلاقی به‌طور مستقیم و به‌واسطه کاهش شیوه منفی برخورد با هیجانات منفی فرزندان می‌تواند منجر به مهارت اجتماعی در فرزندان گردد؛ بنابراین منش‌های اخلاقی والدین نقش قابل‌توجهی در تبیین اجتماعی سازی هیجانی فرزندان دارد.
