رواندرمانگری
مریم کورکی؛ سید اسماعیل هاشمی؛ مهناز مهرابی زاده هنرمند
چکیده
Aim: This study aimed to examine the effectiveness of Psychodrama group therapy on the cognitive and behavioral aspects of social anxiety in female adolescents of Sirjan City.Methods: The research was conducted using a pre-test, post-test, and 1-month follow-up semi-experimental control group design. The population was all ninth-grade female students of Sirjan schools in the academic year 2022-2023. The first sample of the study included 250 female students who were selected from among those who referred to the comprehensive health service centers using an accessible sampling method. These people ...
بیشتر
Aim: This study aimed to examine the effectiveness of Psychodrama group therapy on the cognitive and behavioral aspects of social anxiety in female adolescents of Sirjan City.Methods: The research was conducted using a pre-test, post-test, and 1-month follow-up semi-experimental control group design. The population was all ninth-grade female students of Sirjan schools in the academic year 2022-2023. The first sample of the study included 250 female students who were selected from among those who referred to the comprehensive health service centers using an accessible sampling method. These people answered the Adolescent Social Anxiety Scale (SAS-A; Puklek & Videk, (2008) and a structured clinical interview for social anxiety disorder based on DSM-5 and 36 of them who got at least one score higher than the standard deviation score were separated from Among them, 28 people who met the criteria for entering the research were selected and placed in two groups of 14 people (experimental and control group). The experimental group received Psychodrama group therapy; however, the control group did not receive any intervention. At the end, 12 people remained in each group.Results: The results showed that there was a significant difference between the experimental and the control groups in the post-test phase in terms of Apprehension and fear of negative evaluation (AFNE)( Cognitive component) (p <0.0001, F = 29.34) and tension and inhibition in social contact (TISC)(behavioral component) of social anxiety (p <0.0001, F = 37.9). This difference was also observed in the follow-up phase.
مژگان فاطمی؛ سعید بختیارپور؛ رضا پاشا؛ فریبا حافظی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف آزمودن مدل رابطه اضطراب اجتماعی با کنترل روانشناختی والدین و حمایت اجتماعی همسالان با میانجیگری تحریفهای شناختی در دانشآموزان صورت پذیرفت. روش پژوهش، توصیفی- همبستگی و مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمام دانشآموزان دختر و پسر دورة متوسطه اول و دوم شهر اهواز بود که در سال تحصیلی ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف آزمودن مدل رابطه اضطراب اجتماعی با کنترل روانشناختی والدین و حمایت اجتماعی همسالان با میانجیگری تحریفهای شناختی در دانشآموزان صورت پذیرفت. روش پژوهش، توصیفی- همبستگی و مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمام دانشآموزان دختر و پسر دورة متوسطه اول و دوم شهر اهواز بود که در سال تحصیلی 1400- 1399 مشغول به تحصیل بودند. نمونه آماری شامل 373 نوجوان بود که با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل مقیاس اضطراب اجتماعیLaGreca and Lopez، پرسشنامه کنترل روانشناختی والدین Soenens et al.، پرسشنامه تحریفهای شناختی Hamamci and Büyüköztürk و پرسشنامه حمایت اجتماعی همسالان Procidano and Heller بود. تحلیل دادهها با استفاده از تحلیل مسیر صورت گرفت. نتایج نشان داد کنترل روانشناختی والدین، حمایت اجتماعی همسالان و تحریفهای شناختی با اضطراب اجتماعی دارای رابطه معنادار است (01/0>p). همچنین کنترل روانشناختی والدین و حمایت اجتماعی همسالان بر تحریفهای شناختی و اضطراب اجتماعی دارای اثر مستقیم معنادار است (01/0>p). علاوه بر این نتایج بوت استراپ و سوبل نشان داد که تحریفهای شناختی در رابطه کنترل روانشناختی والدین، حمایت اجتماعی همسالان با اضطراب اجتماعی در دانشآموزان دختر و پسر دارای نقش میانجیگری معنادار است (01/0>p). در نهایت مدل از برازش مناسب برخوردار بود. با توجه به نقش میانجی معنادار تحریفهای شناختی لازم است که درمانگران بالینی با بکارگیری فنون شناختی، تحریفهای شناختی دانشآموزان را کاهش دهند.
لیلا اکرمی
چکیده
هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی مداخله گروهی مبتنی بر برنامه پیرز بر کاهش مشکلات رفتاری و اضطراب اجتماعی در نوجوانان با اختلال اوتیسم با عملکرد بالا بود. این پژوهش با استفاده از روش تک آزمودنی و طرحA-B-A انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم شهر یزد در سال تحصیلی 97-1396 بودند. با استفاده از نمونه گیری هدفمند ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی مداخله گروهی مبتنی بر برنامه پیرز بر کاهش مشکلات رفتاری و اضطراب اجتماعی در نوجوانان با اختلال اوتیسم با عملکرد بالا بود. این پژوهش با استفاده از روش تک آزمودنی و طرحA-B-A انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم شهر یزد در سال تحصیلی 97-1396 بودند. با استفاده از نمونه گیری هدفمند 4 دانش آموز پسر مبتلا به اختلال اوتیسم با عملکرد بالا انتخاب شدند. جلسات آموزشی بر اساس دستورالعمل مداخله گروهی برنامه پیرز در قالب 14 جلسه و هر جلسه به مدت 60 دقیقه برگزار شد. بر اساس نتایج تحلیل دیداری داده ها، برنامه در زمینه بهبود مشکلات رفتاری و اضطراب اجتماعی برای هر چهار شرکت کننده موثر بوده است. به منظور پیگیری نتایج مداخله، یک ماه بعد از مداخله مقیاس سیستم ارزیابی رفتار کودکان (BASC-3) و پرسشنامه اضطراب اجتماعی(SAS-A) مجددا توسط مادران و نوجوانان تکمیل شد. بر اساس یافته های این پژوهش به نظر می رسد ماهیت گروهی برنامه مداخله، مشارکت مادران و ایجاد فرصت برای تعامل نوجوانان با یکدیگر، منجر به بهبود اضطراب اجتماعی شده است. همچنین برنامه پیرز توانسته است اثر مستقیم و مثبت بر مشکلات رفتاری داشته باشد. به طور کلی یافته های پژوهش حاضر از تاثیر مثبت برنامه آموزشی پیرز بر کاهش مشکلات رفتاری و اضطراب اجتماعی پسران نوجوان با اختلال اوتیسم با عملکرد بالا حمایت می کند.
اکرم محمدزاده فرهانی؛ فرح نادری؛ حسن احدی؛ اسدالله رجب؛ آدیس کراسکیان
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی ـ رفتاری براضطراب اجتماعی و کنترل قند خون کودکان مبتلا به دیابت ملیتوس نوع یک بود.. بدین منظور 38 نفراز کودکان مبتلا به دیابت ملیتوس نوع یک شهر تهران به شیوه تصادفی ساده انتخاب شدند در این پژوهش از روش کارآزمایی بالینی از نوع طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل استفاده شد. ابزار اندازهگیری ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی ـ رفتاری براضطراب اجتماعی و کنترل قند خون کودکان مبتلا به دیابت ملیتوس نوع یک بود.. بدین منظور 38 نفراز کودکان مبتلا به دیابت ملیتوس نوع یک شهر تهران به شیوه تصادفی ساده انتخاب شدند در این پژوهش از روش کارآزمایی بالینی از نوع طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل استفاده شد. ابزار اندازهگیری شامل پرسشنامه علائم مرضی کودک فرم والد (CSI-4) و آزمایش HbA1C بود، که در پیشآزمون و پسآزمون مورد استفاده قرار گرفت. سپس برای آزمودنیها گروه آزمایش، 12 جلسه 45 دقیقهای درمان شناختی ـ رفتاری فردی اجرا شد. برای تحلیل دادهها از تحلیل کوواریانس یک متغیری و چندمتغیری استفاده شد. نتایج تفاوت معنیداری بین گروه آزمایش و گروه کنترل از لحاظ تأثیرگذاری درمان شناختی ـ رفتاری را روی متغیرهای مورد مطالعه نشان داد. به عبارت دیگر درمان شناختی ـ رفتاری موجب کاهش اضطراب اجتماعی و بهبود کنترل قند خون در گروه دریافتکننده درمان شناختی ـ رفتاری نسبت به گروه کنترل شد. نتایج این پژوهش نشان داد که درمان شناختی ـ رفتاری میتواند به عنوان یکی از مداخلات درمانی اثربخش جدید در حوزه دیابت به خصوص در کودکان دیابتی در کنار سایر درمانهای موجود مطرح شود.
تورج هاشمی؛ نسرین احمدبیگی؛ سهیلا پرواز؛ رقیه کریمی شهابی
چکیده
هدفپژوهش حاضر تعیین نقش سبکهای دلبستگی در نشانههای اضطراب اجتماعی با میانجیگری عزت نفس اجتماعی بود. درراستای این هدف، 201 نفر از دانشجویان دختر با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند. با استفاده از پرسش نامههای اضطراب اجتماعی (SPIN)، عزتنفس (روزنبرگ) و سبک دلبستگی (AAQ) نسبت به جمعآوری دادهها اقدام شد. ...
بیشتر
هدفپژوهش حاضر تعیین نقش سبکهای دلبستگی در نشانههای اضطراب اجتماعی با میانجیگری عزت نفس اجتماعی بود. درراستای این هدف، 201 نفر از دانشجویان دختر با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند. با استفاده از پرسش نامههای اضطراب اجتماعی (SPIN)، عزتنفس (روزنبرگ) و سبک دلبستگی (AAQ) نسبت به جمعآوری دادهها اقدام شد. برای تحلیل روابط ساختاری ازروش مدلیابی معادلات ساختاری (SEM) استفادهشد.تحلیل دادهها نشان داد که مدل اندازهگیری شده ازبرازش قابل قبولی برخوردار است. سبک دلبستگی ایمن و عزت نفس نقش مثبت و معنادار درتغییرات اضطراب اجتماعی دارند. دلبستگی ناایمن و اجتنابی نقش منفی و قابل توجه درتغییرات اضطراب اجتماعی دارند. همچنین سبک دلبستکی ایمن نقش مثبت ومعنادار و سبکدلبستگی ناایمن و اجتنابی نقش منفی و معناداری در تبیین تغییرات عزت نفس دارند وعزت نفس نیز نقش منفی و معنادار در تبیین تغییرات اضطراب اجتماعی دارد. مبتنی برنتایج به دست آمده میتوان بیان داشت که اضطراب اجتماعی از عوامل درون خانوادگیبه ویژه روابط عاطفی افراد با نزدیکان تأثیر پذیرفته و در این میان، این روابطقادرند تصورات افراد از خویشتن را تحت تأثیر قرار داده و زمینه را برای کاهش یاافزایش نشانههای اضطراب اجتماعی مهیا کنند.
فرزانه رجب زاده؛ شاهرخ مکوندحسینی؛ جعفر طالبیان شریف؛ بهرامعلی قنبری هاشم آبادی
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر واقعیت درمانی نوین گروهی مبتنی بر تئوری انتخاب بر اضطراب اجتماعی دانشجویان بود. بدین منظور از طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل استفاده شد. تعداد 40 نفر از دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد با توجه به سطوح بالای اضطراب و ملاکهای ورود و خروج، انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش قرار ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر واقعیت درمانی نوین گروهی مبتنی بر تئوری انتخاب بر اضطراب اجتماعی دانشجویان بود. بدین منظور از طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل استفاده شد. تعداد 40 نفر از دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد با توجه به سطوح بالای اضطراب و ملاکهای ورود و خروج، انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند. گروه آزمایش، 11 جلسه واقعیت درمانی گروهی (90 دقیقهای- هفتهای یک جلسه) دریافت کرد. تمرکز بر جنبههای مختلف اضطراب اجتماعی و توانبخشی این افرادبرای بهبود موقعیتشان بود (توضیح رفتارهایاضطرابی به عنوان یک انتخاب درونی، توضیح مسئولانه بودن و واقعگرا بودن درخصوص رفتار کارآمد وافزایش مسئوولیتپذیری در قبال انتخاب رفتارها). اما گروه کنترل هیچ نوع درمانی دریافت نکرد. هر دو گروه پیش و پس از درمان و همچنین 3 ماه بعد از اتمام دورهی درمان، مقیاس اضطراب اجتماعی (SPIN) را تکمیل کردند. دادهها با آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که واقعیت درمانی گروهی مبتنی بر تئوری انتخاب موجب کاهش اضطراب در دانشجویان گروه آزمایشی در مقایسه با گروه کنترل شده است. بر اساس یافته هایاین پژوهش میتوان از واقعیت درمانی گروهی مبتنی بر تئوری انتخاب، برای کاهش اضطراب اجتماعی در مبتلایان به این اختلال استفاده نمود.
منیجه شهنی ییلاق؛ غلامحسین مکتبی؛ حسین شکرکن؛ جمال حقیقی؛ فاطمه کیانپور قهفرخی
چکیده
این پژوهش به بررسی تأثیر آموزش هوش هیجانی بر اضطراب اجتماعی، سازگاری اجتماعی و هوش هیجانی پرداخته است. جامعهی آماری شامل دانشجویان دورهی کارشناسی دانشگاه شهید چمران بود که در سال تحصیلی 87-86 مشغول به تحصیل بودند. از میان این دانشجویان 120 نفر به طور تصادفی چند مرحلهای انتخاب و در چهار گروه 30 نفری (آزمایشی دختر و پسر و گواه دختر و ...
بیشتر
این پژوهش به بررسی تأثیر آموزش هوش هیجانی بر اضطراب اجتماعی، سازگاری اجتماعی و هوش هیجانی پرداخته است. جامعهی آماری شامل دانشجویان دورهی کارشناسی دانشگاه شهید چمران بود که در سال تحصیلی 87-86 مشغول به تحصیل بودند. از میان این دانشجویان 120 نفر به طور تصادفی چند مرحلهای انتخاب و در چهار گروه 30 نفری (آزمایشی دختر و پسر و گواه دختر و پسر) گمارده شدند. ابزارهای مورد استفاده عبارتند از: پرسشنامهی خود-گزارشی هوش هیجانی براکت و همکاران، اضطراب اجتماعی ماتیک و کلارک و سازگاری اجتماعی مظاهری. طرح پژوهش از نوع آزمایش میدانی، با پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری با گروه گواه است. گروه آزمایش در 8 جلسهی 90 دقیقهای تحت آموزش هوش هیجانی قرار گرفتند. پس از اعمال مداخلهی آزمایشی، بار دیگر میزان اضطراب اجتماعی، سازگاری اجتماعی و هوش هیجانی گروههای آزمایش و گواه سنجیده شد. پس از 8 هفته از آزمودنیها پیگیری به عمل آمد. نتایج تحلیل واریانسهای چندمتغیری بیانگر تفاوت معنیدار بین اضطراب اجتماعی، سازگاری اجتماعی و هوش هیجانی گروهها است. در ضمن، بین دو جنس از لحاظ تأثیر آموزش هوش هیجانی بر متغیرهای وابسته تفاوت معنیداری مشاهده نشد. اثر درمان بعد از هشت هفته هم چنان ادامه داشت.
