شهاب مالکی؛ طیبه شریفی؛ احمد غضنفری؛ رضا احمدی
چکیده
هدف پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی آموزش گروهی والدگری مثبت و مهارت‌های ارتباط مؤثر با همسر بر اهمال‌کاری، انگیزش و خودکارآمدی تحصیلی دانش‌آموزان پسر دوره اول متوسطه شهر فارسان در سال تحصیلی 1400-1399 بود. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی و از نوع پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با دو گروه آزمایشی و گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه والدین دانش‌آموزان ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی آموزش گروهی والدگری مثبت و مهارت‌های ارتباط مؤثر با همسر بر اهمال‌کاری، انگیزش و خودکارآمدی تحصیلی دانش‌آموزان پسر دوره اول متوسطه شهر فارسان در سال تحصیلی 1400-1399 بود. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی و از نوع پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با دو گروه آزمایشی و گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه والدین دانش‌آموزان پسر دوره اول متوسطه شهر فارسان که به روش نمونه‌گیری در دسترس تعداد 60 نفر (20 نفر در گروه آموزشی والدگری مثبت، 20 نفر در گروه آموزشی مهارت‌های ارتباط مؤثر با همسر، 20 نفر در گروه گواه) انتخاب شدند و به دو گروه آزمایشی در 8 جلسه آموزش والدگری مثبت و آموزش مهارت‌های ارتباط مؤثر ارائه شد. ابزارهای اندازهگیری شامل پرسشنامه اهمال‌کاری تحصیلی سولومون و راث بلوم (1984)، و پرسشنامه انگیزش تحصیلی هارتر (1981) بود. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از روش‌های آماری تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر استفاده شد. نتایج نشان داد، تفاوت معنی‌داری بین اثربخشی آموزش گروهی والدگری مثبت و مهارت های ارتباط مؤثر با همسر بر میانگین نمرات اهمال‌کاری تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دانش‌آموزان پسر در دو مرحله پس‌آزمون و پیگیری وجود دارد.
قاسم آهی؛ احمد منصوری؛ فریبرز درتاج؛ علی دلاور؛ صغری ابراهیمی قوام
چکیده
اگرچه رابطه بین درگیری والدین و موفّقیت تحصیلی دانش‌آموزان به گستردگی بررسی‌شده است، با این وجود توجه کمی به نقش عوامل میانجی این رابطه شده است. از اینرو، پژوهش حاضر با هدف بررسیرابطه بین درگیری تحصیلی والدین و پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دبیرستانی با توجه به نقش میانجی انگیزش و درگیری تحصیلی دانشآموز انجام شد. بدین منظور، در ...
بیشتر
اگرچه رابطه بین درگیری والدین و موفّقیت تحصیلی دانش‌آموزان به گستردگی بررسی‌شده است، با این وجود توجه کمی به نقش عوامل میانجی این رابطه شده است. از اینرو، پژوهش حاضر با هدف بررسیرابطه بین درگیری تحصیلی والدین و پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دبیرستانی با توجه به نقش میانجی انگیزش و درگیری تحصیلی دانشآموز انجام شد. بدین منظور، در یک پژوهش توصیفی- همبستگی، تعداد 375 نفر از دانش‌آموزان مقطع متوسطه شهر کاشمر در سال تحصیلی 93-1392 به همراه یکی از والدین‌شان به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای مرحله‌ای تصادفی انتخاب شدند. پرسشنامه درگیری تحصیلی والدین (بر اساس گزارش والدین)، پرسشنامه درگیری والدین (بر اساس گزارش دانشآموز)، مقیاس انگیزش تحصیلی، مقیاس رفتاری (خرده مقیاس درگیری دانش‌آموزان) و پیشرفت تحصیلی در مورد آن‌ها اجرا گردید. دادههای پژوهش حاضر به کمک نرمافزار آماری SPSS22 و Lisrel و با استفاده از روش مدلیابی معادلات ساختاری تحلیل شدند. نتایج تحلیل دادهها با استفاده از روش مدلیابی معادلات ساختاری نشان داد که انگیزش و درگیری تحصیلی دانشآموز میتوانند میانجی رابطه بین درگیری تحصیلی والدین و پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان باشند. بعلاوه، مدل پژوهش بهصورت قابل قبولی با دادهها برازش دارد. در مجموع، نتایج پژوهش حاضر بر اهمیت ارتباط و درگیری والدین در فعالیت‌های تحصیلی دانش‌آموزان تأکید دارد. بعلاوه، درگیری تحصیلی والدین، پیشرفت تحصیلی بیشتری را بواسطه انگیزش و درگیری تحصیلی دانشآموز در پی دارد.
علیرضا متحدی؛ ناصر بهروزی؛ منیجه شهنی ییلاق؛ اسماعیل هاشمی شیخ شبانی
دوره 20، شماره 2 ، دی 1392، ، صفحه 39-68
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی برخی متغیرهای شناختی، انگیزشی، هیجانی، و شخصیتی، به عنوان پیش‌بین‌های بروز سرآمدی تحصیلی در دانش‌آموزان پایه اول متوسطه بوده است. روش پژوهش حاضر همبستگی و از نوع پیش‌بینی است، و آزمودنی‌های آن را 135 دانشآموز دختر و پسر شاغل در مدارس استعدادهای درخشان، و 178 دانشآموز دختر و پسر عادی شاغل در مدارس دولتی ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر بررسی برخی متغیرهای شناختی، انگیزشی، هیجانی، و شخصیتی، به عنوان پیش‌بین‌های بروز سرآمدی تحصیلی در دانش‌آموزان پایه اول متوسطه بوده است. روش پژوهش حاضر همبستگی و از نوع پیش‌بینی است، و آزمودنی‌های آن را 135 دانشآموز دختر و پسر شاغل در مدارس استعدادهای درخشان، و 178 دانشآموز دختر و پسر عادی شاغل در مدارس دولتی شهر سبزوار تشکیل می‌دهند. انتخاب گروه نمونه در دانش‌آموزان عادی به روش تصادفی مرحله‌ای، و در مورد دانش‌آموزان سرآمد به روش سرشماری، می‌باشد. ابزارهای استفاده شده در پژوهش شامل پرسشنامه‌های: 1- انگیزش مدرسه (ISM) 2- هدف‌گرایی تحصیلی (AGOR) 3- هوش هیجانی شات 4- آگاهی فراشناختی (MAI) 5- سبک‌های یادگیری (ILS) 6- رویکردهای مطالعه (ASI) 7- الگوهای یادگیری سازگار (PALS) 8- سازگاری برای دانش‌آموزان دبیرستانی (AISS) و 9- پرسشنامه شخصیت NEO-FFI می‌باشد. پایایی و روایی ابزارها توسط روش‌های آلفای کرونباخ، و تنصیف، و همین‌طور تحلیل عامل تأییدی، و همسانی درونی، مورد سنجش قرار گرفته و تأیید شدند. برای تحلیل دادهها از روش تحلیل ممیز استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان داد که ترکیب خطی متغیرهای پژوهش قادر به پیش‌بینی سرآمدی تحصیلی در دانش‌آموزان پایه اول متوسطه شهرستان سبزوار می‌باشد. همچنین در تحلیل ممیز به روش گام به گام مشخص گردید کارآمدترین متغیرها در این خصوص به ترتیب 1- تنظیم بیرونی شناخت، 2- تنظیم فراشناختی، 3- ارزیابی و ابراز هیجان، 4- راهبرد مطالعه عمیق، 5- جهت‌گیری هدف عملکردی گرایشی، 6- سازگاری تحصیلی، 7- انگیزش درونی، 8- وظیفه‌شناسی، 9- روان‌رنجورخویی و 10- هدف عملکردی اجتنابی، می‌باشند. در بررسی متغیرها به صورت جداگانه نیز مشخص گردید که از مجموع 18 متغیر پژوهش، 10 متغیر شامل: جهت‌گیری هدف عملکردی گرایشی، جهت‌گیری هدف عملکردی اجتنابی، ارزیابی و ابراز هیجان، تنظیم فراشناختی، تنظیم شناختی معطوف به بیرون، راهبرد مطالعه عمیق، سازگاری تحصیلی، روان‌رنجورخویی، وظیفه‌شناسی، و گشودگی در برابر تجربه، پیش‌بین‌های بروز سرآمدی تحصیلی در دانش‌آموزان پایه اول متوسطه شهرستان سبزوار محسوب می‌شوند.
منیجه شهنی ییلاق؛ سید موسی گلستانه؛ زنده یاد جمال حقیقی؛ عبدالکاظم نیسی؛ فاطمه کیانپور قهفرخی
دوره 17، شماره 1 ، تیر 1389، ، صفحه 1-32
چکیده
هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش انگیزش تحصیلی بر ابعاد شناختی-انطباقی، شناختی-غیرانطباقی، رفتاری-انطباقی و رفتاری-غیرانطباقی انگیزش و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان سال دوم دبیرستان‌های پسرانه شهر بوشهر بود. آموزش انگیزش تحصیلی (طی 16 جلسه آموزشی) به عنوان متغیر مستقل و خوداثربخشی، تبحرگرایی، ارزش‌گذاری، پایداری، برنامه‌ریزی، ...
بیشتر
هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش انگیزش تحصیلی بر ابعاد شناختی-انطباقی، شناختی-غیرانطباقی، رفتاری-انطباقی و رفتاری-غیرانطباقی انگیزش و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان سال دوم دبیرستان‌های پسرانه شهر بوشهر بود. آموزش انگیزش تحصیلی (طی 16 جلسه آموزشی) به عنوان متغیر مستقل و خوداثربخشی، تبحرگرایی، ارزش‌گذاری، پایداری، برنامه‌ریزی، مدیریت تکلیف، اضطراب، اجتناب از شکست، کنترل نامطمئن، خودناتوان‌سازی، عدم التزام تحصیلی و عملکرد تحصیلی به عنوان متغیرهای وابسته بودند. پژوهش حاضر یک طرح آزمایشی میدانی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. ابزارهای این پژوهش شامل پرسشنامه انگیزش و التزام تحصیلی دانش‌آموزان دبیرستانی مارتین، پرسشنامه راهبردهای یادگیری خودگردان زیمرمن و مارتینز-پونز و پرسشنامه راهبردهای انگیزشی یادگیری ایکلس بودند. نمونه پژوهش شامل 60 دانشآموز پسر سال دوم دبیرستانی شهر بوشهر در سال تحصیلی 88-1387 بود، که با روش نمونه‌گیری تصادفی چند مرحله‌یی انتخاب و به دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. نتیجه‌ی تحلیل کوواریانس چندمتغیری (مانکوا) نشان داد که آموزش انگیزش تحصیلی باعث افزایش معنی‌دار خوداثربخشی، تبحرگرایی، ارزش‌گذاری، پایداری، مدیریت تکلیف و عملکرد تحصیلی و کاهش معنی‌دار اضطراب، اجتناب از شکست و کنترل نامطمئن می‌شود. اما، در متغیرهای برنامه‌ریزی، خودناتوان سازی و عدم التزام تحصیلی تغییر معنی‌داری صورت نگرفت.
