زهره فیض آبادی؛ شاهرخ مکوند حسینی؛ پرویز صباحی؛ پروین رفیعی نیا
چکیده
پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی روان تحلیل‌گری هورنای و شناخت‌درمانی بر سبک‌های حل تعارض زنان روان‌رنجور شهر تهران انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی و با طرح کاربندی کنترل شده تصادفی با دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل می باشد. جامعه آماری شامل زنان متاهلی است که در سال 1395 و 1396 به علت مشکلات ارتباطی با همسر به مراکز مشاوره شرق ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی روان تحلیل‌گری هورنای و شناخت‌درمانی بر سبک‌های حل تعارض زنان روان‌رنجور شهر تهران انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی و با طرح کاربندی کنترل شده تصادفی با دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل می باشد. جامعه آماری شامل زنان متاهلی است که در سال 1395 و 1396 به علت مشکلات ارتباطی با همسر به مراکز مشاوره شرق شهر تهران مراجعه کردند. نمونه پژوهش از نوع نمونه در دسترس و شامل 45 زن متاهل است که با توجه به نتایج پرسشنامه "سه وجهی هورنای-کولیج" توزیع شده قبل از مداخله، روان رنجور محسوب می‌شدند. گروههای آزمایشی پانزده جلسه مشاوره فردی با رویکرد شناخت‌درمانی یا روان تحلیل‌گری هورنای، دریافت کردند. پرسشنامه "سبک‌های حل تعارض رحیم" در سه مرحله قبل از مداخله، مرحله میانی و پایان مداخله در بین گروههای آزمایشی و به صورت همزمان برای گروه کنترل توزیع شد. داده‌ها با روش تحلیل واریانس اندازه‌گیری‌های مکرر مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد اثر زمان بر سبک‌های حل تعارض یکپارچه، اجتنابی، مسلط و ملزم شده معنادار بوده است. سبک حل تعارض یکپارچه، در هر دو گروه آزمایش افزایش معناداری یافت و برخلاف آن سبک حل تعارض اجتنابی کاهش معناداری یافت. دو گروه در مقایسه با یکدیگر تفاوت معناداری نداشتند. سبک حل تعارض مصالحه در گروه شناخت‌درمانی در مقایسه با گروه کنترل و گروه روان تحلیل‌گری هورنای، افزایش معناداری یافت در حالی‌که سبک حل‌تعارض ملزم شده در گروه روان تحلیل‌گری هورنای در مقایسه با گروه کنترل و شناخت‌درمانی، کاهش معناداری یافت.
