مرضیه ارغوانی؛ قاسم آهی؛ محمد حسن غنی فر؛ فاطمه شهابی زاده؛ رضا دستجردی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثرات روابط معلم- شاگرد و معلم-والدین بر پیامدهای تحصیلی (سرزندگی تحصیلی، یادگیری ادراک شده، رفتار در کلاس، شادی در کلاس، آمادگی برای ورود به دانشگاه و طرحریزی برای فارغالتحصیلی) با نقش میانجی آگاهی فراشناختی انجام شد. جامعه آماری، کلیه دانشآموزان مشغول به تحصیل دوره متوسطه دوم شهرستان بیرجند در سال تحصیلی ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثرات روابط معلم- شاگرد و معلم-والدین بر پیامدهای تحصیلی (سرزندگی تحصیلی، یادگیری ادراک شده، رفتار در کلاس، شادی در کلاس، آمادگی برای ورود به دانشگاه و طرحریزی برای فارغالتحصیلی) با نقش میانجی آگاهی فراشناختی انجام شد. جامعه آماری، کلیه دانشآموزان مشغول به تحصیل دوره متوسطه دوم شهرستان بیرجند در سال تحصیلی 99 -1398 بودند. تعداد 392 نفر به همراه یکی از والدینشان به عنوان مشارکتکنندگان، پرسشنامههای ارتباط معلم- شاگرد (Murray & Zvoch, 2010)، ارتباط معلم- والدین (Vickers & Minke, 1995)، آگاهی فراشناختی (Schraw & Dennison, 1994)، سرزندگی تحصیلی (Dehghanizadeh & Chari, 2013)، خردهمقیاس یادگیری ادراکشده (Alavi, 1994 و Marks, 2000)، خردهمقیاس طرحریزی برای فارغالتحصیل شدن پرسشنامه ملی درگیری دانشآموزی (NSSE)، آمادگی برای ورود به دانشگاه خردهمقیاس دانشآموز (Sokol, 2000) و خردهمقیاس شادی و رفتار در کلاس پرسشنامه ارزیابی ملی پیشرفتتحصیلی (Blazar & Kraft, 2015) را تکمیل نمودند. تحلیل دادهها با روشهای آمار توصیفی و روش مدلیابی معادلات ساختاری با استفاده از نرمافزارهایSPSS22 و LISREL8.8 نشان داد که مدل پیشنهادی با دادههای پژوهش برازش مناسب دارد. نتایج بیانگر آن بود که روابط معلم- شاگرد و معلم-والدین تأثیر مستقیم و غیرمستقیم بر پیامدهای تحصیلی دانشآموزان دارد و آگاهی فراشناختی نقش واسطهای بین روابط معلم- شاگرد و معلم- والدین و پیامدهای تحصیلی دانشآموزان را ایفا میکند. یافتههای حاضر، علاوه بر تولید دانش نظری، کاربردهای عملی ویژهای را جهت ارتقاء پیامدهای تحصیلی دانشآموزان در بردارد.
فرزانه بیداری؛ آزیتا امیرفخرایی؛ اقبال زارعی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی طرحوارهدرمانی بر باورهای غیرمنطقی و خودتنظیمی هیجانی زنان دارای تعارض زناشویی با طرحوارههای ناسازگار اولیه انجام گرفت. روش پژوهش حاضر نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل زنان دارای تعارضات زناشویی با طرحوارههای ناسازگار اولیه ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی طرحوارهدرمانی بر باورهای غیرمنطقی و خودتنظیمی هیجانی زنان دارای تعارض زناشویی با طرحوارههای ناسازگار اولیه انجام گرفت. روش پژوهش حاضر نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل زنان دارای تعارضات زناشویی با طرحوارههای ناسازگار اولیه مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر تهران در شش ماهه پاییز و زمستان سال 1398 بود. در این پژوهش تعداد 40 زن دارای تعارضات زناشویی با طرحوارههای ناسازگار اولیه با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروههای آزمایش و گواه گمارده شدند (هر گروه 20 زن). گروه آزمایش طرحوارهدرمانی را طی دو ماه در 8 جلسه 90 دقیقهای دریافت نمودند. در گروه آزمایش 4 نفر و در گروه گواه 3 نفر ریزش وجود داشت. پرسشنامههای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه باورهای غیرمنطقی (جونز، 1969)، پرسشنامه خودتنظیمی هیجانی (گروس و جان، 2003)، تعارض زناشویی (براتی و ثنایی، 1375) و طرحوارههای ناسازگار اولیه (یانگ ، 1998) بود. دادههای حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که طرحوارهدرمانی بر باورهای غیرمنطقی و خودتنظیمی هیجانی زنان دارای تعارض زناشویی با طرحوارههای ناسازگار اولیه تأثیر معنادار دارد (p<0/001). بر اساس یافتههای پژوهش حاضر میتوان چنین نتیجه گرفت که میتوان از طرحوارهدرمانی در جهت کاهش باورهای غیرمنطقی و بهبود خودتنظیمی هیجانی زنان دارای تعارض زناشویی با طرحوارههای ناسازگار اولیه بهره برد.