روانشناسی تربیتی
سارا دیبازر؛ زینب صبوری؛ لیلا میرزایی؛ راضیه صفاری فرد؛ زهرا نقش
چکیده
هدف این پژوهش، بررسی نقش میانجی تابآوری تحصیلی در رابطه بین خودباوری تحصیلی و نگرش به آینده شغلی با مشغولیت تحصیلی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی اهواز بود. این پژوهش از نوع مدلسازی معادلات ساختاری بود. به این منظور تعداد 202 دانشجو به روش نمونهگیری تصادفی ساده بهعنوان نمونه انتخاب شدند و پرسشنامههای مشغولیت تحصیلی (Reeve,2013)؛ ...
بیشتر
هدف این پژوهش، بررسی نقش میانجی تابآوری تحصیلی در رابطه بین خودباوری تحصیلی و نگرش به آینده شغلی با مشغولیت تحصیلی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی اهواز بود. این پژوهش از نوع مدلسازی معادلات ساختاری بود. به این منظور تعداد 202 دانشجو به روش نمونهگیری تصادفی ساده بهعنوان نمونه انتخاب شدند و پرسشنامههای مشغولیت تحصیلی (Reeve,2013)؛ خودباوری تحصیلی (Nori, Jafari & Saadatmand, 2014)؛ نگرش به آینده شغلی Hasanlu, Hassannejad & Khazaeipol,2016 و تابآوری تحصیلی (Samuels, 2004) در بین آنها توزیع شد. ارزیابی مدل پیشنهادی با استفاده از روش معادلات ساختاری و با استفاده از نرمافزار Amos نسخه 24 انجام گرفت. برای سنجش روابط غیرمستقیم از آزمون بوت استراپ استفاده شد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین تمامی متغیرهای پژوهش در سطح 01/0>p رابطه مثبت و معنیداری وجود دارد. در مسیرخودباوری تحصیلی به مشغولیت تحصیلی (066/0=β) که در سطح p>0.05 از لحاظ آماری معنیدار نبود بنابراین این فرضیه تأیید نشد. مسیر نگرش به آینده شغلی به مشغولیت تحصیلی (185/0=β)، مسیر خودباوری تحصیلی به تابآوری تحصیلی (301/0=β)، مسیر نگرش به آینده شغلی به تابآوری تحصیلی (492/0=β)، مسیر تابآوری تحصیلی به مشغولیت تحصیلی (350/0=β) که همگی در سطح p<0.01 از لحاظ آماری معنیدار بوذند وتمام این فرضیه ها شدند. بر اساس نتایج این پژوهش، مدل پیشنهادی دارای برازش مطلوبی است و گام مهمی در راستای شناخت عوامل مؤثر در مشغولیت و انگیزش تحصیلی دانشجویان بهحساب میآید و میتواند بهعنوان الگویی مناسب برای تدوین و طراحی برنامههای پیشگیری از افت تحصیلی و بیانگیزگی تحصیلی دانشجویان، مفید واقع شود.