حسین مهدیان؛ الهام مهدیانفر؛ علی جهانگیری
چکیده
این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی ذهنآگاهی و طرحواره درمانی بر مدیریت خشم، تعارض زناشویی و کیفیت زندگی انجام شد. روش این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل زنان و مردان مراجعهکننده به مراکز مشاوره شهر بجنورد در سال 1401 بود که از بین افراد مراجعهکننده به این مراکز مشاوره ...
بیشتر
این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی ذهنآگاهی و طرحواره درمانی بر مدیریت خشم، تعارض زناشویی و کیفیت زندگی انجام شد. روش این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل زنان و مردان مراجعهکننده به مراکز مشاوره شهر بجنورد در سال 1401 بود که از بین افراد مراجعهکننده به این مراکز مشاوره 105 نفر داوطلب شرکت در پژوهش بودند که از این تعداد 80 نفر بر اساس ملاکهای ورود انتخاب و بهطور تصادفی در دو گروه آزمایش (هر کدام 20 نفر) و دو گروه کنترل (20 نفر) جایگزین شدند. ابزار پژوهش، شامل پرسشنامه کنترل خشم اسپیلبرگر (1988)، پرسشنامه کیفیت زندگی بهداشت جهانی (1996) و پرسشنامه ثنایی و براتی (۱۳78) بود. در این پژوهش گروه آزمایشی طرحواره در 8 جلسه 90 دقیقهای طرحوارهدرمانی را براساس الگوی یانگ و همکاران (2003) و گروه آزمایش ذهنآگاهی، در 8 جلسه 120 دقیقهای ذهنآگاهی بر اساس بسته مدون شده باون و مارلات (2011) دریافت کردند. تحلیل دادهها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره انجام شد. نتایج نشان داد هر دو آموزش طرحوارههای درمانی و ذهنآگاهی موجب افزایش مدیریت خشم و کاهش تعارضات زناشویی و افزایش کیفیت زندگی گروه آزمایشی در مقایسه با گروه کنترل بود. بهعلاوه، نتایج حاکی از آن بود که تفاوتی در میانگین نمره کل تعارض زناشویی، مدیریت خشم و کیفیت زندگی در دو گروه طرحواره درمانی و ذهنآگاهی وجود ندارد
