روان‌درمان‌گری
اسماعیل سلیمانی؛ مرضیه امیری منش
چکیده
هدف پژوهش حاضر اثربخشی درمان چشم‌انداز زمان بر علائم اضطراب و نشخوار فکری مشترک دختران نوجوان دارای نارضایتی از بدن بود. روش پژوهش نیمهآزمایشی از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری این پژوهش را دختران نوجوان دارای نارضایتی از بدن در شهرستان رشت تشکیل دادند. نمونۀ آماری شامل 28 نوجوان دختر دارای نارضایتی از بدن ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر اثربخشی درمان چشم‌انداز زمان بر علائم اضطراب و نشخوار فکری مشترک دختران نوجوان دارای نارضایتی از بدن بود. روش پژوهش نیمهآزمایشی از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری این پژوهش را دختران نوجوان دارای نارضایتی از بدن در شهرستان رشت تشکیل دادند. نمونۀ آماری شامل 28 نوجوان دختر دارای نارضایتی از بدن بود که به شیوۀ تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برای جمع‌آوری دادهها از مقیاس شکل بدنی، مقیاس اضطراب بک و مقیاس نشخوار فکری مشترک استفاده شد. دادهها با آزمون آماری تحلیل کوواریانس چند متغیری (مانکوا) با کنترل پیش‌آزمون متغیرهای وابسته تحلیل شد. نتایج نشان داد که درمان چشم‌انداز زمان بر کاهش نارضایتی از بدن، علائم اضطراب و نشخوار فکری مشترک دختران نوجوان اثربخش بوده است. بر اساس یافته‌ها، استفاده از درمان چشم‌انداز زمان برای کاهش مشکلات روان‌شناختی دختران نوجوان ازجمله نارضایتی از بدن، علائم اضطراب و نشخوار فکری مشترک پیشنهاد می‌شود. همچنین برگزاری کارگاه‌های آموزشی در مورد این درمان برای روان‌شناسان و مشاوران مشغول به فعالیت درزمینۀ مشکلات نوجوانان از جمله نارضایتی از بدن، اضطراب و نشخوئار فکری مشترک پیشنهاد می‌شود.
روان‌درمان‌گری
اسماعیل سلیمانی؛ مرضیه امیری منش؛ علی عیسی زادگان
چکیده
هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان چشم‌انداز زمان (TPT)، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) و سپاس‌گزاری مبتنی بر بدن (BFGM) بر نارضایتی از بدن و پریشانی روان‌شناختی نوجوانان دختر دارای نارضایتی از بدن بود. روش پژوهش، نیمهآزمایشی از نوع پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری این پژوهش را دختران نوجوان دارای نارضایتی ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان چشم‌انداز زمان (TPT)، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) و سپاس‌گزاری مبتنی بر بدن (BFGM) بر نارضایتی از بدن و پریشانی روان‌شناختی نوجوانان دختر دارای نارضایتی از بدن بود. روش پژوهش، نیمهآزمایشی از نوع پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری این پژوهش را دختران نوجوان دارای نارضایتی از بدن در شهرستان رشت در سال 1403 تشکیل دادند که از بین آن‌ها 64 نوجوان دختر دارای نارضایتی از بدن به صورت در دسترس غربال‌گری و به شیوۀ تصادفی در سه گروه آزمایش و یک گروه کنترل جایگزین شدند. برای جمع‌آوری دادهها از مقیاس شکل بدنی (Cooper et al., 1987) و مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس-21 (Lovibond & Lovibond, 1995) استفاده شد. برای گروه آزمایش اول، دوم و سوم به ترتیب TPT، ACT و BFGM اجرا شد؛ اما گروه کنترل در زمان پژوهش هیچ آموزشی دریافت نکردند. نتایج تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر نشان داد که بین اثربخشی TPT، ACT و BFGM بر کاهش نارضایتی از بدن و پریشانی روان‌شناختی تفاوت معنادار وجود داشت؛ به این صورت که در نارضایتی از بدن تأثیر BFGM بیشتر از TPT بود؛ تأثیر TPT بر پریشانی روان‌شناختی (افسردگی، اضطراب و استرس) بیشتر از ACT بود. بر اساس یافته‌ها، استفاده از TPT، ACT و BFGM برای کاهش نارضایتی از بدن (به‌ویژه BFGM) و پریشانی روان‌شناختی (به‌ویژه TPT) در دختران نوجوان دارای نارضایتی از بدن پیشنهاد می‌شود.
