روان‌درمان‌گری
ابوالفضل سرلکی؛ مونا فرخ زاد؛ فاطمه خان زاده؛ مهسا یونسی سینکی؛ سیده زهرا رضوی مهدییان؛ مجتبی طیارپروین
چکیده
هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی روان درمانی پویشی فشرده کوتاه مدت بر روابط موضوعی، خشم و احساس گناه در زنان با اختلال افسردگی اساسی بود.پژوهش حاضر از نظر هدف در گروه پژوهش های کاربردی و از لحاظ روش شناسی، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون–پس آزمون–پیگیری 3 ماهه و همراه با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی زنان با اختلال افسردگی ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی روان درمانی پویشی فشرده کوتاه مدت بر روابط موضوعی، خشم و احساس گناه در زنان با اختلال افسردگی اساسی بود.پژوهش حاضر از نظر هدف در گروه پژوهش های کاربردی و از لحاظ روش شناسی، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون–پس آزمون–پیگیری 3 ماهه و همراه با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی زنان با اختلال افسردگی اساسی مراجعه کننده به مراکز خدمات روانشناختی شهر اصفهان در بهار سال 1402 بود. 32 زن مبتلا به اختلال افسردگی اساسی با نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آزمایش (16 نفر) و گروه گواه (16 نفر) گمارده شدند. پروتکل روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده دوانلو، تنها برای گروه آزمایش طی 8 جلسه 90 دقیقه ای انجام شد و گروه گواه در لیست انتظار قرار گرفتند. آزمودنی ها در 3 مرحله با پرسشنامه های روابط موضوعی بل، حالت-صفت بیان خشم، احساس گناه کوگلر و جونز و افسردگی بک-II ارزیابی شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون تحلیل واریانس اندازه گیری های مکرر از طریق نرم افزار SPSS-28 انجام شد.نتایج این پژوهش نشان داد که مداخله روان پویشی فشرده کوتاه مدت بر بیگانگی، دلبستگی نا ایمن، نمره کل روابط موضوعی، بروز درونی خشم، کنترل درونی خشم، خصیصه گناه، نمره کل احساس گناه و نشانه های افسردگی اثربخش بود و تا 3 ماه بعد از مداخله، پایدار بود. بنابراین، می توان از روان درمانی پویشی فشرده کوتاه مدت برای بهبود روابط موضوعی، خشم و احساس گناه در زنان با اختلال افسردگی اساسی استفاده نمود.
روان‌درمان‌گری
آتنا اسدی نیا؛ احمد منصوری
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر شناخت اجتماعی، تحمل‌ناپذیری بلاتکلیفی و تحمل پریشانی نوجوانان انجام شد. در این پژوهش کاربردی که از نوع نیمه آزمایشی با پیش‌آزمون -پس‌آزمون و گروه کنترل بود، 30 نفر از دانش‌آموزان نوجوان پسر مقطع ابتدایی مدارس دولتی شهر مشهد در سال 1400 به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌صورت ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر شناخت اجتماعی، تحمل‌ناپذیری بلاتکلیفی و تحمل پریشانی نوجوانان انجام شد. در این پژوهش کاربردی که از نوع نیمه آزمایشی با پیش‌آزمون -پس‌آزمون و گروه کنترل بود، 30 نفر از دانش‌آموزان نوجوان پسر مقطع ابتدایی مدارس دولتی شهر مشهد در سال 1400 به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. جلسات آموزشی برای افراد گروه آزمایش به‌صورت گروهی طی 8 جلسه بر اساس مدل تنظیم هیجان گراس (Gross, 2002) اجرا گردید، درحالی‌که هیچ مداخله‌ای برای گروه کنترل صورت نگرفت. شرکت‌کنندگان به مقیاس تحمل‌ناپذیری بلاتکلیفی، پرسشنامه داستان‌های اجتماعی و مقیاس تحمل پریشانی پاسخ دادند. تجزیه‌وتحلیل دادهها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS نسخه 26 و روش تحلیل کوواریانس چند متغیره انجام شد. نتایج نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل در متغیر شناخت اجتماعی (001/0=p) و تحمل پریشانی (02/0=p) تفاوت معناداری وجود دارد، اما تفاوتی بین آن‌ها در متغیر تحمل‌ناپذیری بلاتکلیفی (052/0=p) وجود ندارد. نتایج نشان داد که آموزش تنظیم هیجان، شناخت اجتماعی و تحمل پریشانی را افزایش می‌دهد. ازاین‌رو آموزش تنظیم هیجان می‌تواند به‌عنوان یکی از مداخلات مؤثر توسط روان شناسان و سایر متخصصان بهداشت روان جهت افزایش شناخت اجتماعی و تحمل پریشانی نوجوانان به کار گرفته شود.
روان‌درمان‌گری
اسماعیل سلیمانی؛ مرضیه امیری منش
چکیده
هدف پژوهش حاضر اثربخشی درمان چشم‌انداز زمان بر علائم اضطراب و نشخوار فکری مشترک دختران نوجوان دارای نارضایتی از بدن بود. روش پژوهش نیمهآزمایشی از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری این پژوهش را دختران نوجوان دارای نارضایتی از بدن در شهرستان رشت تشکیل دادند. نمونۀ آماری شامل 28 نوجوان دختر دارای نارضایتی از بدن ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر اثربخشی درمان چشم‌انداز زمان بر علائم اضطراب و نشخوار فکری مشترک دختران نوجوان دارای نارضایتی از بدن بود. روش پژوهش نیمهآزمایشی از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری این پژوهش را دختران نوجوان دارای نارضایتی از بدن در شهرستان رشت تشکیل دادند. نمونۀ آماری شامل 28 نوجوان دختر دارای نارضایتی از بدن بود که به شیوۀ تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برای جمع‌آوری دادهها از مقیاس شکل بدنی، مقیاس اضطراب بک و مقیاس نشخوار فکری مشترک استفاده شد. دادهها با آزمون آماری تحلیل کوواریانس چند متغیری (مانکوا) با کنترل پیش‌آزمون متغیرهای وابسته تحلیل شد. نتایج نشان داد که درمان چشم‌انداز زمان بر کاهش نارضایتی از بدن، علائم اضطراب و نشخوار فکری مشترک دختران نوجوان اثربخش بوده است. بر اساس یافته‌ها، استفاده از درمان چشم‌انداز زمان برای کاهش مشکلات روانشناختی دختران نوجوان ازجمله نارضایتی از بدن، علائم اضطراب و نشخوار فکری مشترک پیشنهاد می‌شود. همچنین برگزاری کارگاه‌های آموزشی در مورد این درمان برای روان‌شناسان و مشاوران مشغول به فعالیت درزمینۀ مشکلات نوجوانان از جمله نارضایتی از بدن، اضطراب و نشخوئار فکری مشترک پیشنهاد می‌شود.
روان‌درمان‌گری
مژگان زندی؛ شهرام محمدخانی؛ محمد حاتمی
چکیده
هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش(ACT) و تعهد و درمان متمرکز بر هیجان (EFT) بر کیفیت زندگی بیماران دیابتی نوع دو بود. طرح پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون-پیگیری و گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه بیماران مبتلا به دیابت نوع دو ساکن شهر تهران در سال 1400 بودند. 45 نفر از افراد واجد شرایط و داوطلب به صورت در ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش(ACT) و تعهد و درمان متمرکز بر هیجان (EFT) بر کیفیت زندگی بیماران دیابتی نوع دو بود. طرح پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون-پیگیری و گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه بیماران مبتلا به دیابت نوع دو ساکن شهر تهران در سال 1400 بودند. 45 نفر از افراد واجد شرایط و داوطلب به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه ACT، EFT و گواه جایگزین شدند. ابزار پژوهش مقیاس کیفیت زندگی بود. ACT به‌صورت گروهی بهمدت 12 جلسۀ 60 دقیقهای و EFT به‌صورت گروهی بهمدت 8 جلسۀ 60 دقیقهای اجرا شد. دادهها با نرم‌افزار SPSS-26 و تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر (تحلیل واریانس آمیخته) تحلیل شدند. نتایج نشان داد که ACT و EFT بر بهبود کیفیت زندگی تأثیر معنادار داشتند؛ بین اثر دو درمان تفاوت معنادار مشاهده نشد. علاوه براین، نتایج نشان داد که ACT با کمک انعطافپذیری روانشناختی و EFT با کمک کارآمدی هیجان بر بهبود کیفیت زندگی بیماران دیابت نوع 2 اثربخش بودهاند. با توجه به نتایج می‌توان گفت استفاده از این دو درمان برای بهبود کیفیت زندگی بیماران دیابت نوع 2 مفید خواهد بود.
روان‌درمان‌گری
امیرحسین یاوری؛ سید عبدالمجید بحرینیان؛ مهناز مهرابی زاده هنرمند؛ شهرام وزیری؛ قاسم آهی
چکیده
هدف از پژوهش حاضر طراحی و کارآزمایی بالینی پروتکل روان‌درمانی افسردگی بر اساس مدل تبیین‌گر افسردگی در بیماران مبتلا به مولتیپل‌اسکلروزیس می‌باشد. طرح پژوهش از نوع تجربی با پیش‌آزمون-پس‌آزمون و مرحله پیگیری بود. جامعه آماری شامل بیماران 20 تا 50 ساله‌ی مولتیپل‌اسکلروزیس دارای تشخیص افسردگی شهرستان همدان در سال 1400 می‌باشد که 40 ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر طراحی و کارآزمایی بالینی پروتکل روان‌درمانی افسردگی بر اساس مدل تبیین‌گر افسردگی در بیماران مبتلا به مولتیپل‌اسکلروزیس می‌باشد. طرح پژوهش از نوع تجربی با پیش‌آزمون-پس‌آزمون و مرحله پیگیری بود. جامعه آماری شامل بیماران 20 تا 50 ساله‌ی مولتیپل‌اسکلروزیس دارای تشخیص افسردگی شهرستان همدان در سال 1400 می‌باشد که 40 نفر از آنان (10 نفر مرحله پایلوت / 30 نفر مرحله کارآزمایی بالینی) به صورت تصادفی و با تعداد مساوی در دو گروه آزمایش و گواه هر مرحله جایگزین شدند. ابزار پژوهش ویراست دوم سیاهه‌ی افسردگی بک (BDI-II)بود. پس از طراحی پروتکل روان‌درمانی افسردگی براساس مدل تبیین‌گر افسردگی در بیماران مبتلا به مولتیپل‌اسکلروزیس و آزمودن در مرحله پایلوت، در مرحله‌ی کارآزمایی بالینی نیز افراد گروه آزمایش تحت روان‌درمانی با این پروتکل قرار گرفتند. در هر دو مرحله گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکردند. تحلیل داده‌های مرحله‌ی کارآزمایی بالینی به وسیله‌ی آزمون تحلیل کوواریانس تک‌متغیری نشان داد که پروتکل روان‌درمانی افسردگی در بیماران مبتلا به مولتیپل‌اسکلروزیس بر کاهش افسردگی این بیماران تأثیر معنی‌دار داشته است (p< 0/05). براساس یافته‌های پژوهش می‌توان نتیجه گرفت پروتکل روان‌درمانی افسردگی در بیماران مبتلا به مولتیپل‌اسکلروزیس قابلیت طراحی داشته و بر کاهش افسردگی این بیماران تأثیرگذار است.
روان‌درمان‌گری
مریم کورکی؛ سید اسماعیل هاشمی؛ مهناز مهرابی زاده هنرمند
چکیده
Aim: This study aimed to examine the effectiveness of Psychodrama group therapy on the cognitive and behavioral aspects of social anxiety in female adolescents of Sirjan City.Methods: The research was conducted using a pre-test, post-test, and 1-month follow-up semi-experimental control group design. The population was all ninth-grade female students of Sirjan schools in the academic year 2022-2023. The first sample of the study included 250 female students who were selected from among those who referred to the comprehensive health service centers using an accessible sampling method. These people ...
بیشتر
Aim: This study aimed to examine the effectiveness of Psychodrama group therapy on the cognitive and behavioral aspects of social anxiety in female adolescents of Sirjan City.Methods: The research was conducted using a pre-test, post-test, and 1-month follow-up semi-experimental control group design. The population was all ninth-grade female students of Sirjan schools in the academic year 2022-2023. The first sample of the study included 250 female students who were selected from among those who referred to the comprehensive health service centers using an accessible sampling method. These people answered the Adolescent Social Anxiety Scale (SAS-A; Puklek & Videk, (2008) and a structured clinical interview for social anxiety disorder based on DSM-5 and 36 of them who got at least one score higher than the standard deviation score were separated from Among them, 28 people who met the criteria for entering the research were selected and placed in two groups of 14 people (experimental and control group). The experimental group received Psychodrama group therapy; however, the control group did not receive any intervention. At the end, 12 people remained in each group.Results: The results showed that there was a significant difference between the experimental and the control groups in the post-test phase in terms of Apprehension and fear of negative evaluation (AFNE)( Cognitive component) (p <0.0001, F = 29.34) and tension and inhibition in social contact (TISC)(behavioral component) of social anxiety (p <0.0001, F = 37.9). This difference was also observed in the follow-up phase.
روان‌درمان‌گری
اسماعیل سلیمانی؛ مرضیه امیری منش؛ علی عیسی زادگان
چکیده
هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان چشم‌انداز زمان (TPT)، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) و سپاس‌گزاری مبتنی بر بدن (BFGM) بر نارضایتی از بدن و پریشانی روانشناختی نوجوانان دختر دارای نارضایتی از بدن بود. روش پژوهش، نیمهآزمایشی از نوع پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری این پژوهش را دختران نوجوان دارای نارضایتی ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان چشم‌انداز زمان (TPT)، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) و سپاس‌گزاری مبتنی بر بدن (BFGM) بر نارضایتی از بدن و پریشانی روانشناختی نوجوانان دختر دارای نارضایتی از بدن بود. روش پژوهش، نیمهآزمایشی از نوع پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری این پژوهش را دختران نوجوان دارای نارضایتی از بدن در شهرستان رشت در سال 1403 تشکیل دادند که از بین آن‌ها 64 نوجوان دختر دارای نارضایتی از بدن به صورت در دسترس غربال‌گری و به شیوۀ تصادفی در سه گروه آزمایش و یک گروه کنترل جایگزین شدند. برای جمع‌آوری دادهها از مقیاس شکل بدنی (Cooper et al., 1987) و مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس-21 (Lovibond & Lovibond, 1995) استفاده شد. برای گروه آزمایش اول، دوم و سوم به ترتیب TPT، ACT و BFGM اجرا شد؛ اما گروه کنترل در زمان پژوهش هیچ آموزشی دریافت نکردند. نتایج تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر نشان داد که بین اثربخشی TPT، ACT و BFGM بر کاهش نارضایتی از بدن و پریشانی روانشناختی تفاوت معنادار وجود داشت؛ به این صورت که در نارضایتی از بدن تأثیر BFGM بیشتر از TPT بود؛ تأثیر TPT بر پریشانی روانشناختی (افسردگی، اضطراب و استرس) بیشتر از ACT بود. بر اساس یافته‌ها، استفاده از TPT، ACT و BFGM برای کاهش نارضایتی از بدن (به‌ویژه BFGM) و پریشانی روانشناختی (به‌ویژه TPT) در دختران نوجوان دارای نارضایتی از بدن پیشنهاد می‌شود.
