نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی دانشگاه شهید چمران اهواز، مدرس دانشگاه پیام نور واحد ترکالکی (نویسنده مسئول)
2 استادیار دانشگاه شهید چمران اهواز
3 استاد دانشگاه شهید چمران اهواز
چکیده
هدف پژوهش حاضر مقایسهی دانشآموزان دختر موفق و ناموفق دبیرستانی از لحاظ سبکهای اسنادی و خودناتوان سازی با کنترل هوش، در شهر اهواز میباشد. جامعهی آماری این مطالعه را تمام دانشآموزان دختر موفق و ناموفق سال اول دبیرستان شهر اهواز در سال تحصیلی 90-1389 تشکیل داده است. از این جامعهی آماری، نمونهای به تعداد 100 نفر (50 نفر دانشآموز موفق و 50 نفر دانشآموز ناموفق). با روش نمونهگیری تصادفی چند مرحلهای انتخاب شد. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسشنامهی سبکهای اسنادی سلیگمن و سینگ (ASQ)، پرسشنامهی خودناتوان سازی رودوالت (SHS)، آزمون هوشی ریون و میانگین معدل سال سوم راهنمایی و نیم سال اول سال اول دبیرستان استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیری (MANCOVA) نشان داد که بین دانشآموزان دختر موفق و ناموفق از لحاظ نوع سبکهای اسنادی (و خرده مقیاسهای آن) تفاوت معنیدار وجود دارد. به علاوه، خودناتوان سازی و خرده مقیاسهای آن در دانشآموزان ناموفق بالاتر از دانشآموزان موفق بود.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
The Comparison of Attribution Styles and Self-handicapping of Successful and Unsuccessful Female High School Students in Ahvaz, Controlling for Intelligence
نویسندگان [English]
- S. Heidari 1
- Gh. Maktabi 2
- M. Shehni Yailagh 3
1
2
3
چکیده [English]
The objective of the present study was comparing attribution styles and self-handicapping of the successful and unsuccessful female high school students in Ahvaz, controlling for their intelligence. The sample of successful and unsuccessful students consisted of 50 high school students each, who were selected randomly by multi-stage sampling method. The instruments used in this study were the Attribution Styles Questionnaire (ASQ) of Seligman and Sing, Self-Handicapping Questionnaire (SHS) of Rhodewalt, Raven Standard Progressive Matrices and the grade point average of the students. Also, MANCOVA test was used for analyzing the data. The result of MANCOVA revealed that there was significant differences between successful and unsuccessful students᾽ attribution styles (and its subscales). Also, negative attribution style of the unsuccessful students was more than that of successful group, but positive attribution style of the successful group was more than that of unsuccessful students. In addition, self-handicapping of the unsuccessful students was more than that of successful students for the total scale of self-handicapping. Finally, the "Claimed" and "Behavioral Self-Handicapping" subscales of the unsuccessful students were more than that of successful group
کلیدواژهها [English]
- successful student
- unsuccessful student
- attribution styles
- self-handicapping
- intelligence