نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دوره دکتری رشته روان‌شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز (نویسنده مسئول)

2 دانشیار گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز

3 استاد گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز

4 استادیار گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز

چکیده

پژوهش حاضر به بررسی اثربخشی درمان گروهی تعامل والد- کودک به دو شیوه مادر و فرزند و فقط مادران بر کاهش نشانه‌های اختلال اضطراب جدایی پرداخته است. جامعه آماری شامل دانش‌آموزان پسر 7 تا 9 ساله شاغل به تحصیل در دوره ابتدایی شهر اصفهان بود که در مطالعه همه‌گیرشناسی که توسط محققین پژوهش حاضر انجام گرفت به عنوان کودکان مبتلا به اختلال اضطراب جدایی شناسایی شده بودند. بنابراین از میان آنها 45 نفر به طور تصادفی انتخاب و در سه گروه 15 نفری (دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه) گمارده شدند. طرح پژوهش طرح آزمایشی میدانی با پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. برای ارزیابی اضطراب جدایی از پرسشنامه اضطراب جدایی کودکان اسپادا و همکاران و مصاحبه بالینی استفاده شد. گروههای آزمایشی (شامل گروه مادر و کودک و گروه فقط مادر) در 10 جلسه تحت درمان گروهی مبتنی بر تعامل والد- کودک قرار گرفتند. پس از اعمال مداخله‌روی دو گروه آزمایشی مجدداً میزان اضطراب جدایی سه گروه (گروههای آزمایشی و گواه) سنجیده شد. همچنین پس از 8 هفته از آزمودنی‌ها پیگیری به عمل آمد. نتایج تحلیل کواریانس و آزمون پیگیری بونفرنی بیانگر کاهش معنی‌دار اضطراب جدایی گروههای ‌آزمایشی (گروه مادر و کودک و گروه فقط مادر) در مقایسه با گروه گواه می باشد و این بهبودی در پیگیری 8 هفته بعد همچنان باقی بود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Effectiveness of Group Parent- Child- Interaction Therapy on Reducing Symptoms of Separation Anxiety Disorder in Students

نویسندگان [English]

  • A. Talebpour 1
  • A. Nassi 2
  • M. Mehrabizadeh Honarmand 3
  • M. Shehni Yailagh 3
  • S. Bassaknejad 4

1

2

3

4

چکیده [English]

This study evaluated the efficacy of group parent-child- interaction therapy with mother – alone and mother-child particpants, in reducing symptoms of separation anxiety disorder. The statistical population was male students from 7 to 9 year-old with separation anxiety disorder studing in primary schools of Isfahan. They were diagnosed as having separation anxiety disorder at the epidemiological study stage. Therefore, among all of them 45 cases were randomly selected and divided into 3 groups (two experimental and one control group). The experimental method with pretest-posttest and followed up with a control group design was used. Espada et al Separation Anxiety Inventory and clinical interview for assessment of children were used. Experimental groups (including mothers with their children's and mothers alone) were treated in 10 sessions based on parent-child interaction therapy. After the intervention, separation anxiety was measured in three groups (experimental and control group). After 8 weeks, the follow-up tests were administered. The Results of covariance analysis and follow up Bonferni test indicates a significant difference was between separation anxiety in experimental groups and control group. The effect of treatment was maintaines 8 weeks later.

کلیدواژه‌ها [English]

  • parent-child interaction therapy
  • separation anxiety disorder
  • primary school students
فارسی
انجمن روانپزشکی آمریکا (2000). متن تجدیدنظر شده راهنمای تشخیصی- آماری اختلالات روانی. ترجمه: محمدرضا نیک‌خو و هامایاک آوادیس یانس (1383). تهران: انتشارات سخن.
ذوالفقاری مطلق، مصطفی، جزایری، علیرضا، خوشابی، کتایون، مظاهری، محمدعلی و کریملو، مسعود (1387). اثربخشی درمان مبتنی بر دلبستگی بر کاهش علایم اختلال اضطراب جدایی. مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران، شماره 4، ص 388-380.
سادوک، بنجامین و سادوک، ویرجینیا (2003). خلاصه روانپزشکی. ترجمه: نصرت اله پورافکاری (1382). تهران: انتشارات ارجمند.
شرودر، کارولین، اس. وگوردون، بتی، ان. (بی‌تا). سنجش و درمان مشکلات دوران کودکی. ترجمه‌ی مهرداد فیروزبخت (1385). تهران: انتشارات دانژه.
عباسی، مرضیه، نشاط‌دوست، حمیدطاهر و آقامحمدیان شعرباف، حمیدرضا (1389). اثربخشی درمان تعامل والد- کودک بر کاهش نشانه‌های اختلال اضطراب جدایی. مجله روانشناسی بالینی، شماره 2، ص 57-47.
موسوی، رقیه، مرادی، علیرضا، مهدوی هرسینی، سیداسماعیل (1386). بررسی اثربخشی خانواده درمانی ساختاری در بهبود اختلال اضطراب جدایی. مجله مطالعات روانشناختی دانشکده علوم تربیتی و روانشناختی الزهرا، شماره 3، ص 28-7.
 
لاتین
Adam, E. K., Gunnar, M. R., & Tanaka, A. (2004). Adult attachment, Parent and observed parenting behavior: Mediator and moderator models. Journal of Child Development, 75, 110-122.
Bagner, D. B., & Eyberg, S. M. (2007). Parent-child interaction for disruptive behavior in children with mental retardation. Journal of Clinical Child and Adolescent Psychology, 36, 418-429.
Barret, P., & Farrell., L. (2007). Behavioral intervention for childhood Anxiety. In handbook of parent training: Helping parents prevent and solve problem behaviors. Third edition, John wiley Pub.
Barrett, P. M., Dadds, M. R., & Rapee, R. M. (1996). Family treatment of anxiety: A controlled trial. Journal of Clinical Child and Adolescent Psychology, 36, 418-429.
Bayer, J. K., Sanson, A.V., Hemphill, S. A. (2002). Parental influences on early childhood internalizing difficulties. Journal of Developmental Psychology, 27, 542-559.
Bor, W., Sanders, M. R., & Dadds, M. C. (2002). The effects of the triple P-Positive Parenting program on preschool children with co-occurring disruptive behavior and attentional hyperactive difficulties. Journal of Abnormal Child Psychology, 30, 571-587.
Brinkmeyer, M. Y., & Eyberg, S. M. (2003). Parent-child interaction therapy for oppositional children. Evidence-based Psychotherapies for Children and Adolescent. New York: The Guilford Press.
Cartwright- Hatton, S., McNicol, K., & Doubleday, E., (2006). Anxiety in neglected population: Prevalence of anxiety disorders in preadolescent children. Clinical Psychology Review, 26, 817-833.
Cartwright-Hatton, S., McNally, D., White, C. (2005). Parenting skils training: An effective intervention for internalizing symptoms in younger children. Journal of Child and Adolescent psychiatric nursing, 18, 37-52.
Chase, R. M., & Eyberg, S.M. (2008). Clinical presentation and treatment outcome for children with co morbid externalizing and internalizing symptoms. Anxiety Disorder, 22, 273- 282.
Choate, M. L., Pincus, D. B., Eyberg, S. M., & Barlow, D. H. (2005). Parent-child interaction therapy for treatment of separation anxiety disorder in young children. Cognitive and Behavioral Practice, 12, 126-135.
Eisen, A. R., & Schaefer, C. E. (2005). Separation Anxiety In Children and Adolescent: An Individualized Approach to Assessment and Treatment. New York: The Guilford press.
Eisen, A. R., Raleigh, H., & Neuhoff, C. (2008). The unique impact of parent training for Separation anxiety disorder in children. Journal of Behavior Therapy, 39, 195-206.
Eyberg, M. S., Lweis, A. L., Bulter, A. M., Chase, R., Fussell, R., Nelson, M., Bussing, R., & Boggs, R. S. (2009). Manual for Group Parent- Child Interaction Therapy. Retrived from: http// pcit.phhp.uf-edu/Measures/group pcit.
Espada, J. P., Mendez, X., & Orgiles, M. (2008). Psychometric properties and ability of the separation anxiety scale for children. Child Adolescent Psychiatry, 17, 365-372.
Fernandez, M. A., Bulter, A. M., & Eyberg, S. M. (2009). Treatment outcome for low socioeconomic status African American families in parent-child interaction therapy: A pilot study. Child and Family Behavior Therapy. 58, 193-212.
Herschell, A. D., Calzada, E. J., Eyberg, S. M., & McNeil, C. B. (2002). Parent-Child interaction therapy: new directions in research. Journal of Cognitive and Behavioral Practice, 9, 9-16.
Hood, K. K., & Eybery, S. M. (2003). Outcomes of parent – child interaction therapy: Mother's reports of maintenance three to six years after treatment. Journal of Clinical Child and Adolescent Psychology, 32, 419- 429.
Kakiz, M., Maytal, H. (2005). Interactions between anxious mother and thire infants: an integration of theory and research findings. Journal Infant Mental Health, 26, 570-597.
Kessler, R. C., Berglund, P., & Demler, E. (2005). Prevalence and age-of-onset distributions of DSM-IV child and adult separation anxiety disorder in the national co morbidity survey. Archive's of General Psychiatry, 62, 593-602.
Marvin, R., Cooper, G., Hoffman, K., Powell, B. (2002). The circle of security project: Attachment-based intervention with caregiver- preschool child dyads. Attachment Human Development, 4, 107-124.
Matos, M., Bauermeister, J. J., & Bernal, G. (2009). Parent-child interaction therapy for Puerto Rican preschool children with ADHD and behavior problems: A pilot efficacy study. Family Process, 48, 232-252.
Mendlowitz, S. L., Manassis, K., Bradley, S., & Scapiliato, D. (1999). Cognitive behavioral group treatments in childhood anxiety disorders. Journal of the Aerican Academy of Child and Adolescent Psychiaty, 38, 1223-1229.
Ogden, T., & Hagen, K. A. (2008). Treatment effectiveness of parent management training in Norway: A randomized controlled trial of children with conduct problems. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 76, 607 – 627.
Paulussen – Hogeboom, M. Stams, G., Hermanns, J. Peetsma, T., Godfried, L. D., & wittenboer, V. D. (2008). Parenting style as a mediator between children's negative emotionality and problematic behavior in early childhood. Journal of Genetic Psychology, 169, 209 – 226.
Pincus, D. B., Santucci, L. C., Ehrenreich, J. T., & Eyberg, S. M. (2008). The implementation of modified parent-child interaction therapy for youth with separation anxiety disorder. Journal Cognitive and Behavioral Practice, 15, 118-125.
Pincus, D. B., Eyberg, S. M., & Choate, M. L. (2005). Adapting Parent-child interaction therapy for young children with separation anxiety disorder. Journal Cognitive and Behavioral Practice, 28, 163-181.
Siqueland, L., Rynn, M., & Diamond, G. S. (2005). Cognitive behavioral and attachment based family therapy for anxious adolescents. Journal of AnxietyDisorders, 19, 361- 381.