نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، گروه روان‌شناسی، دانشگاه پیام نور، صندوق پستی 3697-19395 تهران، ایران

2 مربی، گروه روان‌شناسی، دانشگاه پیام نور، صندوق پستی 3697-19395 تهران، ایران (نویسنده مسئول)

3 مربی، گروه روان‌شناسی، دانشگاه پیام نور، صندوق پستی 3697-19395 تهران، ایران

چکیده

هدف از انجام این پژوهش بررسی ویژگی‌های روان‌سنجی پرسشنامه پنج عامل بزرگ شخصیت کودکان در یک نمونه ایرانی بوده است. از میان دانش‌آموزان 8 تا 14 سال مدارس ابتدایی و راهنمایی استان چهارمحال و بختیاری، 445 نفر با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شد و با پرسشنامه پنج عامل بزرگ شخصیت کودکان مورد سنجش قرار گرفتند. جهت تعیین اعتبار و روایی پرسشنامه، آزمون آلفای کرونباخ و تحلیل عوامل به کار گرفته شد. نتایج نشان داد که ضریب پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ برای کل مقیاس 825/0 و برای خرده مقیاس‌ها در دامنه از 92/0 تا 96/0 می باشد. همچنین تحلیل عوامل به روش حداکثر درست نمایینشان داد که مقدار ویژه تنها پنج عامل قابل توجه می‌باشند که به طور کلی 47/60 درصد از واریانس کل را تبیین می‌کنند. به طور کلی نتایج نشان داد که پرسشنامه پنج عامل بزرگ شخصیت کودکان، دارای ساختار عاملی روشن، همسانی درونی خوب و از روایی مناسبی در جمعیت ایرانی برخوردار می‌باشد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Psychometric Properties of the Big Five Questionnaire for Children (BFQ-C) in an Iranian Sample

نویسندگان [English]

  • M. Aliakbari 1
  • A. Sharifi 2
  • M. Sahragard 3

1

2

3

چکیده [English]

The aim of the present research was to examine psychometric properties of BFQ-C in Iranians sample. 445 students from 8 to 14 years of old in primary and secondary schools in of Chaharmahal va Bakhtiari province, were selected by multistage cluster sampling and with the Big Five Personality Questionnaire for Children were tested. To determine the reliability and validity of questionnaire, Cronbach's alpha test and factor analysis were used. Results showed that the reliability coefficient of the questionnaire using alpha for total scale is 0. 825 and for the subscales is ranging from 0.92 to 0.96. Factor analysis with Maximum Likelihood technique showed that eigen value of only five factors are considerable and explained 60.47% of the total variance. BFQ-C has a clear-cut factor structure, good internal consistency, and sufficient validity in the sample of Iranian students.

کلیدواژه‌ها [English]

  • psychometric properties
  • Big Five Questionnaire
  • children
لاتین
Barbaranelli, C., Caprara, G.V., Rabasca, A., & Pastorelli, C. (2003). A
questionnaire for measuring the Big Five in late childhood. Personality and Individual Differences, 34, 645-664.
Barbaranelli, C., Fida, R., Paciello, M., Giunta, L. D., & Caprara, G. (2008). Assessing personality in early adolescence through self-report and other-ratings a multitrait-multimethod analysis of the BFQ-C. Personality and Individual Differences, 44 (4), 876-886.
Barbaranelli, C., Caprara, G. V., & Rabasca, A. (1998). BFQ-C Big-Five Questionnaire for Children, O.S. Florence: Organizzazioni Speciali.
Carver, C. S., & Scheier, M. F. (1996). Perspectives on Personality. Boston: Allyn & Bacon.
Del Barrio, V., Carrasco, M. A., & Holgado, F. P. (2006). Factor Structure Invariance in the Children's Big Five Questionnaire. European Journal of Psychological Assessment, 22 (3), 158-167.
Digman, J. M., & Inouye, J. (1986). Further specification of the five robust factors of personality. Journal of Personality and Social Psychology, 50, 116-123.
Ehrler, D. J., Evans, J. G., & McGhee, R. L. (1999). Extending Big-Five theory into childhood: A preliminary investigation into the relationship between Big-Five personality traits and behavior problems in children. Psychology in the Schools, 36 (6), 451-458.
Essau, C. A., Sasagawa, S., & Frick, P. J. (2006). Callous-Unemotional Traits in a Community Sample of Adolescents. Assessment, 13, 454–469.
Holgado, F. P., Carrasco, M., Del Barrio, V., & Moscoso, S. (2007). Factor Analysis of the Big Five Questionnaire Using Polychoric Correlations in Children. Quality and Quantity, 202–214.
Huey, S. J., Jr., & Weisz, J. R. (1997). Ego control, Ego resiliency, and the Five-Factor Model as predictors of behavioral and emotional problems in clinic-referred children and adolescents. J Abnorm Psychol, 106 (3), 404-415.
John, O. P., Caspi, A., Robins, R. W., Moffitt, T. E., & Stouthamer-Loeber, M. (1994). The "little five": exploring the nomological network of the five-factor model of personality in adolescent boys. Child Dev, 65 (1), 160-178.
Kohnstamm, G. A. (1998). Parental Descriptions of Child Personality: Developmental Antecedents of the Big Five?. Erlbaum, Mahwah, N.J: L. Erlbaum Associates.
Mervielde, I., Buyst, V., & De Fruyt, F. (1995). The validity of the big-five as a model for teachers' ratings of individual differences among children aged 4-12 years. Personality and Individual Differences, 18 (4), 525-534.
Muris, P., Meesters, C., & Diederen, R. (2005). Psychometric properties of the Big Five Questionnaire for Children (BFQ-C) in a Dutch sample of young adolescents. Personality and Individual Differences, 38 (8), 1757-1769.