محمدجواد بگیان کوله مرز؛ جهانگیر کرمی؛ خدامراد مومنی؛ عادله الهی
چکیده
این پژوهش باهدف اثربخشی یکپارچهسازی رفتاردرمانی دیالکتیکی مبتنی بر ذهن شفقتورز بر کاهش واکنشپذیری شناختی و انگیزههای اقدام به خودکشی در افراد اقدام کننده انجام شد. روش تحقیق حاضر از نوع آزمایشی با طرح پیشآزمون- پس-آزمون با گروه گواه بود. جامعهی آماری این پژوهش را کلیهی افراد 16 تا 40 ساله اقدام کننده به خودکشی به روش مسمومیت ...
بیشتر
این پژوهش باهدف اثربخشی یکپارچهسازی رفتاردرمانی دیالکتیکی مبتنی بر ذهن شفقتورز بر کاهش واکنشپذیری شناختی و انگیزههای اقدام به خودکشی در افراد اقدام کننده انجام شد. روش تحقیق حاضر از نوع آزمایشی با طرح پیشآزمون- پس-آزمون با گروه گواه بود. جامعهی آماری این پژوهش را کلیهی افراد 16 تا 40 ساله اقدام کننده به خودکشی به روش مسمومیت دارویی در فاصله ماههای مهر تا بهمن سال 1396 به بیمارستان امام خمینی (ره) شهر کرمانشاه تشکیل دادند. نمونه آماری این پژوهش شامل 26 نفر از افراد اقدام کننده به خودکشی و داوطلب شرکت در مداخله بودند، که به روش نمونهگیری تصادفی انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه گمارده شدند. گروه آزمایش 14 جلسه درمان یکپارچه رفتاردرمانی دیالکتیکی مبتنی بر ذهن شفقتورز را دریافت کردند. آزمودنیهای گروههای آزمایشی و گواه در مرحله پیشآزمون و پسآزمون به پرسشنامههای واکنشپذیری شناختی و انگیزه برای اقدام به خودکشی پاسخ دادند. پس از جمعآوری دادهها بهمنظور رعایت جوانب اخلاقی، برای اعضای گروه لیست انتظار 10 جلسه مشاوره گروهی برگزار شد. نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیری (ANCOVA) نشان داد که درمان یکپارچه بر واکنش پذیری و انگیزه اقدام به خودکشی اثربخش است. توجه به نتایج بهدستآمده مبنی بر اثربخشی یکپارچهسازی رفتاردرمانی دیالکتیکی مبتنی بر ذهن شفقتورز بر کاهش مؤلفههای واکنشپذیری شناختی و انگیزههای اقدام به خودکشی میتوان از این مداخله در کنار درمان دارویی و دیگر درمانهای مبتنی بر شواهد برای افراد اقدام کننده به خودکشی بهعنوان روش درمانی مفید و مکمل استفاده نمود.
مهدیه رحمانیان؛ حسین زارع؛ امیر پورکاشانی
چکیده
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش مبتنی بر تحلیلرفتارمتقابل و آموزش تنظیمهیجان و تبیین تفاوت این دو روش آموزشی در اصلاح باورهای غیرمنطقی و سبکهای تصمیمگیری دختران نوجوان انجام شد. روش: در این پژوهش از روش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون پسآزمون با گروه کنترل استفاده گردید. نمونۀ پژوهش حاضر شامل 34 دانشآموز دختر پایۀ ...
بیشتر
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش مبتنی بر تحلیلرفتارمتقابل و آموزش تنظیمهیجان و تبیین تفاوت این دو روش آموزشی در اصلاح باورهای غیرمنطقی و سبکهای تصمیمگیری دختران نوجوان انجام شد. روش: در این پژوهش از روش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون پسآزمون با گروه کنترل استفاده گردید. نمونۀ پژوهش حاضر شامل 34 دانشآموز دختر پایۀ دوم تا سوم مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 94-95 دبیرستانهای شهر فردیس بودند که به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و بهطور تصادفی در سه گروه گمارده شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامۀ سبکهای تصمیمگیری اسکات و بروس (1995) و پرسشنامۀ باورهای غیرمنطقی جونز (1969) است. برای آموزش مبتنی بر تحلیلرفتارمتقابل از بسته آموزش جونز و استوارت (1987) و برای آموزش تنظیمهیجان از مدل گراس (2015) استفاده شد. یافتهها: یافتههای پژوهش نشان داد هر دو رویکرد تحلیلرفتارمتقابل و آموزش تنظیمهیجان بر باورهای غیرمنطقی و سبکهای تصمیمگیری نوجوانان مؤثر است (01/0≥P)؛ اما تفاوت معناداری در میزان اثربخشی بین تحلیلرفتار متقابل و آموزشتنظیمهیجان مشاهده نشد. نتیجهگیری: آموزش تحلیلرفتارمتقابل و تنظیمهیجان میتوانند بر کاهش باورهای غیر منطقی موثر بوده و سبک تصمیمگیری منطقی را افزایش داده و باعث کاهش سبک تصمیمگیری وابسته و اجتنابی شوند.
فریده نرگسی؛ علی فتحی آشتیانی؛ ایران داودی؛ عماد اشرفی
چکیده
درمان فراتشخیصی یکپارچه از جمله درمانهای جدید روان شناسی است که اثر آن بر بسیاری از متغیرهای روان شناسی تایید شده است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان فراتشخیصی یکپارچه بر حساسیت اضطرابی، تحمل پریشانی و علائم وسواسی-اجباری در افراد دچار اختلال وسواسی-اجباری بود. روش تحقیق این پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه ...
بیشتر
درمان فراتشخیصی یکپارچه از جمله درمانهای جدید روان شناسی است که اثر آن بر بسیاری از متغیرهای روان شناسی تایید شده است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان فراتشخیصی یکپارچه بر حساسیت اضطرابی، تحمل پریشانی و علائم وسواسی-اجباری در افراد دچار اختلال وسواسی-اجباری بود. روش تحقیق این پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. در این پژوهش،30 نفر از بیماران دارای اختلال وسواسی-اجباری شهر سنندج به صورت تصادفی در گروه آزمایشی (9 زن و 6 مرد) و کنترل (9 زن و 6 مرد) جایگزین شدند. جلسات درمان هفته ای یک جلسه به مدت 60 دقیقه طی 12 هفته متوالی برگزار شد. برای جمع آوری داده ها در پیش آزمون پس آزمون از پرسشنامه های مقیاس حساسیت اضطرابی (Reiss,1986)، پرسشنامه تحمل پریشانی (Simons & Gaher, 2005) و پرسشنامه وسواس ییل براون (Goodman, 1986) استفاده شد. داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیری (MANOVA) تجزیه و تحلیل شدند. نتایج MANOVA نشان داد که بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود دارد (001/0 p<و 634/4F =). یافته ها نشان داد که درمان فراتشخیص بر کاهش حساسیت اضطرابی و علائم وسواسی اجباری و افزایش تحمل پریشانی در افراد دارای اختلال وسواسی-اجباری موثر است (). بر اساس یافته ها درمان فراتشخیصی یکپارچه باعث کاهش حساسیت اضطرابی و علائم وسواسی-اجباری و افزایش تحمل پریشانی در افراد دارای اختلال وسواسی-اجباری استفاده شد.
بهار شایق بروجنی؛ غلام رضا منشئی؛ ایلناز سجادیان
چکیده
هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش ذهن آگاهی نوجوان محور با آموزش تنظیم هیجان بر پرخاشگری و اضطراب نوجوانان دختر مبتلا به اختلال دوقطبی نوع II بود .روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بود و در اجرای آن از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه و پیگیری استفاده شد جهت دستیابی به اهداف پژوهش، 45 دختر با اختلال دو قطبی نوع II با استفاده از روش ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش ذهن آگاهی نوجوان محور با آموزش تنظیم هیجان بر پرخاشگری و اضطراب نوجوانان دختر مبتلا به اختلال دوقطبی نوع II بود .روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بود و در اجرای آن از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه و پیگیری استفاده شد جهت دستیابی به اهداف پژوهش، 45 دختر با اختلال دو قطبی نوع II با استفاده از روش نمونهگیری داوطلبانه و بر اساس ملاکهای ورود و خروج انتخاب شدند و به تصادف در دو گروه آزمایش (15 نفر) و یک گروه گواه (15 نفر) قرار گرفتند. دختران مبتلا به اختلال دوقطبی نوع II گروههای آزمایش در 8 جلسه 60 دقیقهای در برنامههای مداخلهای درمان ذهن آگاهی نوجوان محور بوردیک و آموزش تنظیم هیجان گراس و گروه گواه هیچ مداخلهای دریافت نکردند. پرسشنامههای پرخاشگری آیزنگ، گلین ویلسون و اضطراب بک قبل و بعد از مداخله برای شرکت کنندگان اجرا گردید. نتایج. دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغییری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد مداخلههای آموزش ذهن آگاهی نوجوان محور و آموزش تنظیم هیجان در کاهش پرخاشگری و اضطراب در نوجوانان دختر مبتلا به اختلال دوقطبی نوع II مؤثراست، و آموزش ذهن آگاهی نوجوان محور اثربخشتر از آموزش تنظیم هیجان بر اضطراب و پرخاشگری است.
حسین واعظ؛ یدالله زرگر؛ عبدالزهرا نعامی؛ تقی دوست قرین؛ مهناز مهرابی زاده هنرمند
چکیده
هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی برنامه همکاری خانه و مدرسه بر کاهش مشکلات رفتاری دانشآموزان پایه اول ابتدایی شهر اهواز بود. این پژوهش از نوع آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. نخست بهطور تصادفی از 4 ناحیه، 2 ناحیه انتخاب گردید؛ سپس از مدارس هر ناحیه 4 مدرسه (دو مدرسه دخترانه و دو مدرسه پسرانه) و از هر مدرسه یک کلاس ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی برنامه همکاری خانه و مدرسه بر کاهش مشکلات رفتاری دانشآموزان پایه اول ابتدایی شهر اهواز بود. این پژوهش از نوع آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. نخست بهطور تصادفی از 4 ناحیه، 2 ناحیه انتخاب گردید؛ سپس از مدارس هر ناحیه 4 مدرسه (دو مدرسه دخترانه و دو مدرسه پسرانه) و از هر مدرسه یک کلاس و از هر کلاس به تصادف 10 نفر انتخاب شدند. در نهایت 80 نفر از دانشآموز با توجه به دو ملاک در دو گروه آزمایشی (20 دختر و 20 پسر) و دو گروه کنترل (20 دختر و 20 پسر) بهعنوان نمونه نهایی انتخاب و به همراه خانواده در مداخله شرکت کردند. دانشآموزان به همراه اعضای خانواده در مداخله گروه آموزشی برنامه همکاری خانه و مدرسه به مدت 8 جلسه 150 دقیقهای به مدت دو ماه شرکت نمودند. در این مطالعه از پرسشنامههای دموگرافیک و مشکلات رفتاری کودکان گودمن استفاده شد. کاربندی آزمایشی به مدت دو ماه اجرا شد و دو ماه بعد از پس آزمون، آزمون پیگیری گرفته شد. نتایج حاصل از تحلیل دادهها نشان داد که برنامه همکاری خانه و مدرسه در کاهش مشکلات رفتاری دانشآموزان مؤثر بوده است. همچنین، کاهش مشکلات رفتاری دانشآموزان در مرحله پیگیری تداوم داشته است.
حسن سلیمانی راد؛ عباس ابوالقاسمی؛ ایرج شاکری نیا
چکیده
مقدمه: اختلال انفجاری متناوب، در بافت اجتماعی و در پاسخ به محرک های اجتماعی ظاهر می شود. احتمالا، پردازش محرک های اجتماعی و پاسخ به آنها در بافت های اجتماعی مختلف، در این اختلال نقشی مهمی داشته و بر بروز نشانه های آن تاثیرگذار باشد. بنابراین، هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان شناختی-رفتاری بر شناخت اجتماعی در نوجوانان دارای ...
بیشتر
مقدمه: اختلال انفجاری متناوب، در بافت اجتماعی و در پاسخ به محرک های اجتماعی ظاهر می شود. احتمالا، پردازش محرک های اجتماعی و پاسخ به آنها در بافت های اجتماعی مختلف، در این اختلال نقشی مهمی داشته و بر بروز نشانه های آن تاثیرگذار باشد. بنابراین، هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان شناختی-رفتاری بر شناخت اجتماعی در نوجوانان دارای اختلال انفجاری متناوب است.روش: پژوهش حاضر، ازنوع آزمایش میدانی با طرح پیش آزمون – پس آزمون است. تعداد 38 نفر دانش آموز دارای اختلال انفجاری متناوب با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارش شدند. دو گروه در ابتدا و انتهای پژوهش، به پرسشنامه غربالگری اختلال انفجاری متناوب و داستان های اجتماعی پاسخ دادند. گروه آزمایش طی 10 جلسه، هر هفته یک جلسه، تحت مداخله درمان رفتارشناختی قرار گرفت.یافته ها: نتایج تحلیل آنکووا نشان داد درمان رفتارشناختی بر بهبود شناخت اجتماعی و کاهش نشانه های اختلال انفجاری متناوب اثربخش بوده است. درمان رفتارشناختی بر بهبود مراحل رمزگردانی سرنخ ها، بازنمایی و تفسیر اطلاعات، و گزینش پاسخ اثربخش بوده است. اما بر مراحل روشن کردن اهداف و جستجوی پاسخ های ممکن، تاثیری دیده نشد. نتیجه گیری: به نظر می رسد با استفاده از تدابیر درمان شناختی-رفتاری و تعمیم آن به بافتهای اجتماعی مختلف، بتوان شناخت اجتماعی افراد دارای اختلال انفجاری متناوب را بهبود بخشید که به عنوان ظرفیتی مهاری، برای جلوگیری از بروز نشانه های این اختلال در بافت های اجتماعی عمل کند.
سعید آریاپوران؛ شیما عباسی؛ جواد کریمی
چکیده
زنان مبتلا به چاقی در معرض مشکلات روانشناختی زیادی قرار دارند. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراباجتماعی و تصویر بدنی زنان مبتلا به چاقی بود. این پژوهش به روش نیمهآزمایشی (پیشآزمون-پس-آزمون با گروه گواه) بود. دراین پژوهش، همه زنان مبتلا به چاقی ( 106 زن) به صورت سرشماری مورد ارزیابی روانشناختی قرار ...
بیشتر
زنان مبتلا به چاقی در معرض مشکلات روانشناختی زیادی قرار دارند. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراباجتماعی و تصویر بدنی زنان مبتلا به چاقی بود. این پژوهش به روش نیمهآزمایشی (پیشآزمون-پس-آزمون با گروه گواه) بود. دراین پژوهش، همه زنان مبتلا به چاقی ( 106 زن) به صورت سرشماری مورد ارزیابی روانشناختی قرار گرفتند. از میان آنها 48 نفر دارای نشانههای اضطراباجتماعی و تصویر بدنی نامطلوب بودند که از میان آنها 30 نفر به طور تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل جایگزین شدند. برای جمعآوری دادهها در پیشآزمون و پسآزمون از پرسشنامه های اضطراباجتماعی و روابط چندبعدی بدن- خود استفاده شد. برای گروه آزمایش 8 جلسه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد آموزش داده شد. دادهها با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیری (مانکوا) تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش اضطراباجتماعی و بهبود تصویر بدنی در زنان چاق اثرگذار بوده است (01/0>p). براساس یافته ها استفاده از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد برای بهبود اضطراب اجتماعی و تصویر بدنی نامطلوب در زنان مبتلا به چاقی پیشنهاد میشود.
نیما اسدزاده؛ بهنام مکوندی؛ پرویز عسکری؛ رضا پاشا؛ فرح نادری
چکیده
هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی واقعیتدرمانی بر سازگاری اجتماعی، بهزیستی روانشناختی و خودانتقادی افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر بود. جامعه آماری این پژوهش شامل افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیری که در سال 1396 به کلینیکهای درمانی روانشناختی شهر اهواز مراجعه کرده بودند که با روش نمونهگیری هدفمند تعداد 40 نفر بهصورت ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی واقعیتدرمانی بر سازگاری اجتماعی، بهزیستی روانشناختی و خودانتقادی افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر بود. جامعه آماری این پژوهش شامل افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیری که در سال 1396 به کلینیکهای درمانی روانشناختی شهر اهواز مراجعه کرده بودند که با روش نمونهگیری هدفمند تعداد 40 نفر بهصورت نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و سپس به روش گمارش تصادفی ساده در گروه آزمایشی و گروه گواه قرار گرفتند. طرح پژوهش از نوع تجربی پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه بود. جهت جمعآوری دادهها از مقیاس سازگاری اجتماعی ویسمن و پیکل، پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف و مقیاس خودانتقادی گیلبرت و همکاران استفاده شد. مداخله واقعیتدرمانی بر روی گروه آزمایشی در 8 جلسه 120 دقیقهای به مدت دو ماه اجرا گردید. پس از پایان مداخله، از هر دو گروه پسآزمون گرفته شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری انجام شد. نتایج حاصل از تحلیل دادهها نشان داد که واقعیتدرمانی بر بهزیستی روانشناختی و خودانتقادی در مراجعین مبتلا به اضطراب فراگیر تأثیر داشت اما، این مداخله بین گروه آزمایشی و گروه گواه از نظر سازگاری اجتماعی تفاوت معنیداری مشاهده نشد.
قاسم آهی؛ فتح الله حسن زاده؛ سمانه سادات جعفر طباطبایی
چکیده
یافتههای پژوهشی نشان میدهد دختران نوجوان برای ابتلا به شکلهای متنوع رفتارهای خوردن مستعدند زیرا آنها به چالشهای مربوط بهاندازه، شکل و ظاهر فیزیکی حساس هستند. این پژوهش باهدف بررسی نقش شرم، خود دلسوزی و عدم تحمل بلاتکلیفی در آسیبشناسی نگرشهای خوردن دانش آموزان دختر انجام شد. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود و جامعه ...
بیشتر
یافتههای پژوهشی نشان میدهد دختران نوجوان برای ابتلا به شکلهای متنوع رفتارهای خوردن مستعدند زیرا آنها به چالشهای مربوط بهاندازه، شکل و ظاهر فیزیکی حساس هستند. این پژوهش باهدف بررسی نقش شرم، خود دلسوزی و عدم تحمل بلاتکلیفی در آسیبشناسی نگرشهای خوردن دانش آموزان دختر انجام شد. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود و جامعه آماری آن را کلیه دانش آموزان دختر سال سوم مقطع متوسطه شهر بیرجند در سال تحصیلی 96-1395 تشکیل داد. با توجه به حجم جامعه و بر مبنای استفاده از جدول کرجسی/مورگان حجم نمونه 259 برآورد شد. برای گردآوری دادهها از مقیاس شرم از تصویر بدنی دیورت و همکاران (2015)، مقیاس شرم از دیگران متیوس و همکاران (2015)، مقیاس خود دلسوزی رایس و همکاران (2011)، مقیاس تحملناپذیری بلاتکلیفی کارلتون و همکاران (2007) و پرسشنامه نگرشهای خوردن گارنر و همکاران (1979) استفاده گردید. برای بررسی فرضیههای پژوهش تحلیل رگرسیون چندگانه بکار رفت. تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که شرم از تصویر بدنی، خوددلسوزی سازگارانه و شرم از دیگران در پیشبینی نگرشهای خوردن نقش دارند و رویهم 32 درصد از واریانس این نگرشها را تبیین کردند، اما خوددلسوزی ناسازگارانه و عدم تحمل بلاتکلیفی در تبیین این ارتباط نقشی نداشت. این یافتهها بر نقش تسهیلکننده تواناییهای خود دلسوزی و اثرات بیماریزای شرم از تصویر بدنی و شرم از دیگران در نگرشهای خوردن دانش آموزان تأکید دارد.
محمد مهدی سهرابی فرد؛ مسلم سیاهپوش منفرد؛ شهلا کرائی؛ کلثوم کریمی نژاد
چکیده
هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی فراشناخت درمانی بر افزایش شادکامی و کاهش اضطراب دانشآموزان پسر دورهی دوم مقطع متوسطهی شهرستان خرم آباد بود. پژوهش حاضر، شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون ـ پسآزمون به همراه پیگیری با دو گروه آزمایش و کنترل بود. نمونهی آماری شامل 30 نفر از دانشآموزان مدارس شهر خرم آباد بود که به روش خوشهای چند مرحلهای ...
بیشتر
هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی فراشناخت درمانی بر افزایش شادکامی و کاهش اضطراب دانشآموزان پسر دورهی دوم مقطع متوسطهی شهرستان خرم آباد بود. پژوهش حاضر، شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون ـ پسآزمون به همراه پیگیری با دو گروه آزمایش و کنترل بود. نمونهی آماری شامل 30 نفر از دانشآموزان مدارس شهر خرم آباد بود که به روش خوشهای چند مرحلهای انتخاب شدند و به طور تصادفی به دو گروه 15 نفره آزمایش و کنترل گمارده شدند. گروه آزمایش در معرض 7 جلسهی فراشناخت درمانی ولز قرار گرفتند. ابزار پژوهش عبارت بود از: پرسشنامهی شادکامی آکسفورد (1990) و پرسشنامهی اضطراب بک (1988). هر دو گروه در سه مرحلهی پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری مورد ارزشیابی قرار گرفتند. داده-های گردآوری شده با تحلیل واریانس با اندازههای مکرر تحلیل شدند. نتایج تحلیل آماری نشان داد که فراشناخت درمانی ولز بر افزایش شادکامی و کاهش اضطراب مؤثر است و این نتیجه در مرحله پیگیری پایدار بود.
زهرا سلیمانی؛ مجید غفاری؛ فرشته باعزت
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر خود-پنداره تحصیلی دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری خاص بود. این مطالعه در چارچوب طرح نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون-پیگیری با گروه گواه انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان دختر پایه پنجم ابتدایی شهرستان بابلسر در سال تحصیلی 96-1395 بود. تعداد 30 نفر دانش آموز مبتلا ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر خود-پنداره تحصیلی دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری خاص بود. این مطالعه در چارچوب طرح نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون-پیگیری با گروه گواه انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان دختر پایه پنجم ابتدایی شهرستان بابلسر در سال تحصیلی 96-1395 بود. تعداد 30 نفر دانش آموز مبتلا به اختلال یادگیری خاص با اجرای آزمون مشکلات یادگیری کلورادو و در نظر گرفتن نمره ی بهره ی هوشی از طریق روش نمونه گیری آسان انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و گواه گمارش شدند. گروه آزمایش طی 8 جلسه تحت واقعیت درمانی گروهی قرار گرفت. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از پرسشنامه مشکلات یادگیری کلورادو (CLDQ)، نسخه دوم آزمون هوشی وکسلر برای کودکان و سیاهه خود-پنداره تحصیلی. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق تحلیل واریانس آمیخته و با استفاده از نرم افزار SPSS-22 انجام شد. یافته های حاصل از آزمون فرضیه ها نشان داد که واقعیت درمانی گروهی منجر به افزایش معنی دار نمرات مؤلفه های خود-پنداره تحصیلی در مراحل پس آزمون و پیگیری، در گروه آزمایشی نسبت به گروه گواه گردید (05/0 < p). بر اساس یافته های پژوهش حاضر، توصیه می گردد واقعیت درمانی گروهی به منظور پیشگیری از آسیب های تحصیلی دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری خاص، مورد توجه قرار گیرد.
ذکراله مروتی؛ روح الله یادگاری
چکیده
مقایسه احساس تنهایی و خودکارآمدی مقابلهای در دانشجویان زن وابسته به گوشی همراه و عادیچکیده:هدف این پژوهش مقایسه دانشجویان وابسته به گوشی همراه و عادی از لحاظ احساس تنهایی و خودکارآمدی مقابلهای بود که با طرح علی-مقایسهای صورت گرفت. جامعه پژوهش همه دانشجویان دختر کارشناسی دانشگاه زنجان در سال 1397- 1396بودند، که به روش تصادفی چند ...
بیشتر
مقایسه احساس تنهایی و خودکارآمدی مقابلهای در دانشجویان زن وابسته به گوشی همراه و عادیچکیده:هدف این پژوهش مقایسه دانشجویان وابسته به گوشی همراه و عادی از لحاظ احساس تنهایی و خودکارآمدی مقابلهای بود که با طرح علی-مقایسهای صورت گرفت. جامعه پژوهش همه دانشجویان دختر کارشناسی دانشگاه زنجان در سال 1397- 1396بودند، که به روش تصادفی چند مرحله ای، نمونهای شامل 70 نفر دانشجوی وابسته به گوشی همراه و عادی (35 نفر وابسته به گوشی همراه و 35 نفر عادی) انتخاب شدند. برای جمع آوری دادهها، از مقیاس اعتیاد به گوشی همراه کوهی، پرسشنامه احساس تنهایی راسل، و پرسشنامه خودکارامدی مقابله ای چسنی و همکاران استفاده شد. برای تحلیل دادهها از تحلیل واریانس چند راهه (MANOVA) استفاده شد. نتایج نشان داد که احساس تنهایی و خودکارامدی مقابلهای در دانشجویان وابسته به گوشی همراه به ترتیب بیشتر و کمتر از دانشجویان عادی است. شاخص F در احساس تنهایی 45/18 و در خودکارآمدی مقابلهای 64/31 به دست آمد. بهطور کلی، بین دانشجویان وابسته به گوشی همراه و عادی از لحاظ احساس تنهایی و خودکارامدی مقابلهای تفاوت معنی داری ( 01/0>p) وجود دارد.کلید واژه ها: احساس تنهایی، خودکارامدی مقابله ای، دانشجوی وابسته به گوشی همراه.