عاطفه محمدحسینی؛ عبدالزهرا نعامی؛ کیومرث بشلیده؛ اسماعیل هاشمی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی برازش یک مدل مفهومی از میانجی‌گری سرزندگی در کار در رابطه با پیشایندهای سازمانی و پیامدهای آموزشی در کارکنان بیمه تأمین اجتماعی اهواز انجام گرفت. نمونة پژوهش شامل 267 نفر از کارکنان بیمة تأمین اجتماعی اهواز بود که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه، از پرسشنامه‌های نزاکت ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی برازش یک مدل مفهومی از میانجی‌گری سرزندگی در کار در رابطه با پیشایندهای سازمانی و پیامدهای آموزشی در کارکنان بیمه تأمین اجتماعی اهواز انجام گرفت. نمونة پژوهش شامل 267 نفر از کارکنان بیمة تأمین اجتماعی اهواز بود که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه، از پرسشنامه‌های نزاکت در محل کار پوراس و ارز (2009)، رهبری توانمندساز اهرن و همکاران (2005)، سرزندگی در کار اسپریتزر و همکاران (2012)، رفتار خود توسعه خوکیو (2007)، انگیزه آموزش نو و ویلک (1993) و انتقال آموزش ژائو (1996) استفاده شد. تحلیل داده‌ها با کمک روش الگویابی معادلات ساختاری (SEM) و با استفاده از نرم‌افزار SPSS و AMOS ویراست 24 انجام شد. جهت آزمودن اثرات واسطه‌ای در الگوی پیشنهادی نیز از روش بوت استراپ استفاده شد. الگوی پیشنهادی پژوهش از برازش خوبی با داده‌ها برخوردار بود. یافته‌ها حاکی از آن بود که مسیرهای مستقیم نزاکت در محل کار و رهبری توانمندساز به سرزندگی در کار معنی‌دار بودند. علاوه بر آن مسیر سرزندگی در کار به رفتار خود- توسعه، انگیزه آموزش و انتقال آموزش نیز معنی‌دار بودند. هم‌چنین نتایج مسیرهای غیرمستقیم نشان داد که نزاکت در محل کار و رهبری توانمندساز از طریق سرزندگی در کار بر رفتار خود- توسعه، انگیزة آموزش و انتقال آموزش اثر مثبت و معنی‌داری دارند. جو مثبت در سازمان از طریق تقویت سرزندگی کارکنان می‌تواند منجر به نتایج مثبتی مانند اشتراک دانش و رفتارهای خود- توسعه شود.
