نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

عضو هیئت علمی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شیراز

10.22055/psy.1998.16433

چکیده

   هدف‌ از این‌ پژوهش‌ مطالعه‌ روائی‌ و پایائی‌ مقیاس‌ روش‌ درجه‌بندی‌ مهارت‌ اجتماعی‌ در ایران‌ بود. این‌ مقیاس‌ توسط‌ گرشام‌ و الیوت‌ تهیه‌ شده‌ و دارای‌ سه‌ فرم‌ ویژه‌ والدین‌، معلمان‌ و دانش‌آموزان‌ است‌. نمونه‌ این‌ پژوهش‌ 304 دختر و پسر 6 تا 12 ساله‌ بودند، به‌ منظور این‌ بررسی‌ معلمان‌ این‌ کودکان‌ که‌ از دبستانهای‌ چهار منطقه‌ آموزش‌ و پرورش‌ در شیراز به‌ طور تصادفی‌ انتخاب‌ شدند پرسشنامه‌های‌ ویژه‌ معلمان‌ را تکمیل‌ کردند و والدین‌ همان‌ کودکان‌ پرسشنامه‌ ویژه‌ والدین‌ را تکمیل‌ نمودند. همچنین‌ از 99 دانش‌آموز کلاسهای‌ چهارم‌ و پنجم‌ خواسته‌ شد پرسشنامه‌ ویژه‌ دانش‌آموز را تکمیل‌ کنند. روائی‌ مقیاس‌ از چند طریق‌ بررسی‌ شد: 1. مقایسه‌ نمرات‌ دختران‌ و پسران‌، 2. رابطه‌ زیر آزمونهای‌ مقیاس‌، 3. رابطه‌ نمرات‌ پرسشنامه‌ ویژه‌ دانش‌آموز و مقیاس‌ کفایت‌ ادراک‌ شده‌ کودکان‌، 4. رابطه‌ مهارت‌ اجتماعی‌ و سن‌. پایائی‌ پرسشنامه‌ها از طریق‌ همبستگی‌ بین‌ بخشهای‌ مختلف‌ مهارت‌ اجتماعی‌ و مشکلات‌ رفتاری‌ در دو فرم‌ ارزیابی‌ والدین‌ و معلمان‌ و ضریب‌ آلفای‌ کرونباخ‌ تعیین‌ گردید. پایائی‌ نظر والدین‌ و معلمان‌ در بخش‌ مشکلات‌ رفتاری‌ بیشتر از مهارت‌ اجتماعی‌ بود. مهارت‌ اجتماعی‌ کودکان‌ در دو موقعیت‌ خانه‌ و مدرسه‌ دستخوش‌ تغییر است‌. ضرایب‌ آلفای‌ کرونباخ‌ حاکی‌ از ثبات‌ کمتر فرم‌ ویژه‌ دانش‌آموزان‌ نسبت‌ به‌ فرم‌ والدین‌ و معلمان‌ بود. نتایج‌ حاصل‌ از این‌ بررسی‌ مؤید روائی‌ و پایائی‌ مقیاس‌ برای‌ استفاده‌ در ایران‌ است‌. مهمترین‌ تفاوت‌ فرهنگی‌ بین‌ این‌ مقیاس‌ و مقیاس‌ اصلی‌، عدم‌ تفاوت‌ بین‌ دختران‌ و پسران‌ ایرانی‌ در زمینه‌ مهارت‌ اجتماعی‌ بود.

عنوان مقاله [English]

A Study of ValidityReliability of Social Skill Rating Scale in a Group of Children in Shiraz Elementary Schools

نویسنده [English]

  • S. Shahim

Faculty member of the Faculty of Educational Sciences and Psychology, Shiraz University

چکیده [English]

The purpose of this paper was to study the Validity - Reliabiability of social skill rating scale in Iran. This scale have developed by Gersham and Algot and have three specific sub-scales: for parents, teachers and pupils. The research sample were 304 boys & girls between 6-12 years old. Children social skill in school and home situation is changing. The Alpha Reliability Coeficent was indicated that pupils had less consisteny than their parents and teachers. The results showed that Valibily -Reliability of the Scale is applicable in Iran. The main cultural differçnce between Iran’s scale and original scale was related to the lack of differences between boys and girls in social skill.

شهیم‌، سیما (1378). بررسی‌ مهارت‌ اجتماعی‌ در گروهی‌ از کودکان‌ عقب‌مانده‌ آموزش‌پذیر با استفاده‌ از نظام‌ درجه‌بندی‌ مهارت‌ اجتماعی‌. مجله‌ علوم‌ تربیتی‌ و روانشناسی‌ دانشگاه‌ تهران‌، سال‌ چهارم‌(1)، 18-37.
 
 Achenbach, T. M., McConaughy, S.H., & Howell, C. T. (1987). Child / adolescent behavioral and emotional problems. Implications of cross-informant correlations tör situational specificity. Psychological Bulletin, 101, 213-23.
Achenbach, T. & Edelborck, C. (1978). The classification of child pasychopathology: Areviw and analysis of empirical effort. Psychological Bulletin, 85, 1275-1301.
Asher, S.R. & Taylor, A.R. (1981). The social outcomes of mainstreaming:
Sociometric assessment and beyond. Exceptional children Quarterly, 1,
12-30.
Chittenden, C.F. (1942). An experimental study in measuing and modidying assertive behavior in young children. Monogragh of Social Research in child Development, 7, 1-87.
Combs, M.L. and Slaby, D.A. (1977). Social skills training with chiiren. In Advances in Clinical Child Psychology: Vol. I, (Eds., B. B. Lahey and A.E. Kazdin), pp. 161-201. Plenum press: Newyork.
Cown, E.L., Pedeson, A., Bolingan, H. Izzo, L.D. & Trost, M. A. (1973). Long term follow up of early detected vulnerable children, Journal of consulting and Clinical Psychology, 41, 438-446.
Elliott, S. N. Sheridon, S.M., & Gresham, F.M. (1989). Assessing and treating social skills deficits: A case study tbr scientist-practioner. Journal
of School Psycholo,’, 27, 197-222.
Gerald, K. & Gerald, D. (1997). Counselling Children, A Practical Introduction. London: Sage Publications.
Gresham, F. M. & Elliott, S. N. (1990) The Social Skills Rating System. Circle Pines MN: American Guidance Services.
Gresham, F. M. & Elliott, S. N. & Black, F. L. (1987). Teacher - rated social skills of mainstreamed mildly handicapped and nonhandicapped children. School Psychology Review, 16, 78-88.
Harter, S. (1982). The Perceived Competence Scale for Children. Child Development, 53, 87-97.
Keller, M. F. and Carison, P. H. (1974). The use of symbolic modeling to promate social skills in preschool children with low levels of social responsiveness, child Development, 45, 912-919.
Matson, J. L. (1990). Matson Evaluation of Social Skills with Youngsters:
Manual. Worthington, OH: International Diagnostic System.
Merrell, K. W. & Popinga, M. R. (1994). Parent-teacher concordance and gender differences in behavioral ratings of social skills and social - emotional problems of primary- age children! with disabilities, Diagnostic, 19, 1-15.
Powless, D.L. & Elliot, S.N. (1993). Assessment of social skills of native American preschoolers: Teachers’s and parents’ ratings. The Journal of School Psychology. 31(2), 293-307
Rinn, R. C. and Markie, A. (1978). Modification of social skills deficits in children. In Research and Practive in Social Skills Training (Eds A.S.Bellack and M. Hersen). Plenum Press: NewYork.
Shahim, S. (1999). Correlations between parents’ and teachers’ ratings of social skills for a group of developniefltall disabled children in Iran. Psychological Reports, 85, 863-866.
Shahim, S. (Unpublished manuscript). Perceived self and cultural differences:
A study of self perception in iranian Children.
Van Hasselt, V.B. Hersen, M., Whitehall, M. B., and Bellack, A. S. (1979). Social skills assessment and training for children: an evaluative review. Behavior Research Therapy, 17, 413-437.
Walker, H.M. & Hopes, H. (1976). Use of’Iiormative peer sata as a standard for evaluating treatment effects. Journal of Applied Behavior Analysis, a,
159468.