منصوره نصیرهرند؛ بهنام مکوندی؛ ساسان باوی؛ رضا پاشا
چکیده
این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی طرحواره‌درمانی و درمان متمرکزبرشفقت بر رضایت از زندگی زناشویی و طرحواره‌های ناسازگار انجام شد. پژوهش حاضر از نوع آزمایشی با طرح پیش-آزمون-پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل زنان متأهل دانشجوی دانشگاه آزاد اهواز در سال 1398 بود که با روش هدفمند، 60 نفر از آنها با سابقه تأهل بین 1 تا 5 ...
بیشتر
این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی طرحواره‌درمانی و درمان متمرکزبرشفقت بر رضایت از زندگی زناشویی و طرحواره‌های ناسازگار انجام شد. پژوهش حاضر از نوع آزمایشی با طرح پیش-آزمون-پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل زنان متأهل دانشجوی دانشگاه آزاد اهواز در سال 1398 بود که با روش هدفمند، 60 نفر از آنها با سابقه تأهل بین 1 تا 5 سال، انتخاب و سپس به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (هر کدام 20 نفر) و یک گروه کنترل (20 نفر) جایگزین شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه رضایت زناشویی و پرسشنامه طرحواره‌های ناسازگار اولیه بود. گروه آزمایشی طرحواره در 8 جلسه 90 دقیقه‌ای طرحواره‌درمانی و گروه آزمایش شفقت، 8 جلسه 90 دقیقه‌ای درمان متمرکزبرشفقت بر اساس مفاهیم گیلبرت را دریافت کردند. تحلیل داده‌ها بااستفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که طرحواره-درمانی بر میزان رضایت زناشویی زنان متأهل و همچنین بر 4 حوزه از 5 حوزه طرحواره‌های ناسازگار اولیه و درمان متمرکزبرشفقت بر رضایت زناشویی و بر هر 5 حوزه طرحواره‌های ناسازگار اولیه مؤثر است. همچنین نتایج نتایج حاکی از آن بود که بین طرحواره‌درمانی و درمان متمرکز بر شفقت از لحاظ اثربخشی بر رضایت زناشویی و طرحواره‌های ناسازگار اولیه تفاوت معنی‌داری وجود ندارد. با توجه به نتایج بدست آمده، می توان از طرحواره‌درمانی و درمان متمرکزبرشفقت برای بهبود رضایت زناشویی و طرحواره‌های ناسازگار اولیه در زنان متأهل دانشجو استفاده کرد.
عباداله تویاری؛ سعید بختیارپور؛ رضا پاشا؛ محمدرضا برنا
چکیده
هدف از انجام پژوهش حاضر،مدل یابی رابطه ی بین اثر تحول روانی- معنوی و حمایت اجتماعی بر شادکامی زناشویی با در نظر گرفتن نقش میانجی تنظیم هیجانی در والدین کودکان استثنایی بود. در این مطالعه توصیفی- همبستگی، جامعه آماری کلیه والدین کودکان استثنایی استان خوزستان در سال 1398 بودند. به روش نمونه-گیری در دسترس تعداد 234 نفر به عنوان نمونه انتخاب ...
بیشتر
هدف از انجام پژوهش حاضر،مدل یابی رابطه ی بین اثر تحول روانی- معنوی و حمایت اجتماعی بر شادکامی زناشویی با در نظر گرفتن نقش میانجی تنظیم هیجانی در والدین کودکان استثنایی بود. در این مطالعه توصیفی- همبستگی، جامعه آماری کلیه والدین کودکان استثنایی استان خوزستان در سال 1398 بودند. به روش نمونه-گیری در دسترس تعداد 234 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. پرسشنامه تحول روانی- معنوی، حمایت اجتماعی، شادکامی زناشویی و تنظیم هیجانی در مورد آنها اجرا گردید. داده های پژوهش حاضر به کمک نرم افزار SPSS و AMOS ویراست 24 با استفاده از روش تحلیل مسیر انجام شدند. جهت آزمون روابط غیرمستقیم از آزمون بوت استراپ استفاده می شود. نتایج پژوهش نشان داد، تمام مسیرهای مستقیم بجز مسیر حمایت اجتماعی به شادکامی زناشویی معنی دار شد. مسیرهای غیرمستقیم نیز از طریق تنظیم هیجانی با شادکامی زناشویی معنی دار شد. بر اساس نتایج این پژوهش، الگوی پیشنهادی از برازش مطلوبی برخوردار است و گام مهمی در جهت شناخت عوامل مؤثر در شادکامی زناشویی والدین کودکان استثنایی محسوب میشود . میتواند به عنوان الگویی مناسب برای تدوین و طراحی برنامههای پیشگیری از تنیدگی های تجربه شده والدین و افزایش شادکامی زناشویی آنها، مفید واقع شود.
نیما اسدزاده؛ بهنام مکوندی؛ پرویز عسکری؛ رضا پاشا؛ فرح نادری
چکیده
هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی واقعیت‌درمانی بر سازگاری اجتماعی، بهزیستی روان‌شناختی و خودانتقادی افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر بود. جامعه آماری این پژوهش شامل افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیری که در سال 1396 به کلینیک‌های درمانی روان‌شناختی شهر اهواز مراجعه کرده بودند که با روش نمونه‌گیری هدفمند تعداد 40 نفر به‌صورت ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی واقعیت‌درمانی بر سازگاری اجتماعی، بهزیستی روان‌شناختی و خودانتقادی افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر بود. جامعه آماری این پژوهش شامل افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیری که در سال 1396 به کلینیک‌های درمانی روان‌شناختی شهر اهواز مراجعه کرده بودند که با روش نمونه‌گیری هدفمند تعداد 40 نفر به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و سپس به روش گمارش تصادفی ساده در گروه آزمایشی و گروه گواه قرار گرفتند. طرح پژوهش از نوع تجربی پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه بود. جهت جمع‌آوری داده‌ها از مقیاس سازگاری اجتماعی ویسمن و پیکل، پرسشنامه بهزیستی روان‌شناختی ریف و مقیاس خودانتقادی گیلبرت و همکاران استفاده شد. مداخله واقعیت‌درمانی بر روی گروه آزمایشی در 8 جلسه 120 دقیقه‌ای به مدت دو ماه اجرا گردید. پس از پایان مداخله، از هر دو گروه پس‌آزمون گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری انجام شد. نتایج حاصل از تحلیل داده‌ها نشان داد که واقعیت‌درمانی بر بهزیستی روان‌شناختی و خودانتقادی در مراجعین مبتلا به اضطراب فراگیر تأثیر داشت اما، این مداخله بین گروه آزمایشی و گروه گواه از نظر سازگاری اجتماعی تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد.
رضا پاشا؛ آذر سراج خرمی
چکیده
هدف پژوهش حاضر، اثربخشی شناخت‌درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی بر نشخوار فکری و نگرش‌های ناکارآمد بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی و وسواسی- جبری بود. این پژوهش یک طرح آزمایشی با پیش‌آزمون- پس‌آزمون بود. حجم نمونه شامل 80 بیمار مبتلا به اختلال افسردگی و وسواس بود که طبق تشخیص روان‌پزشک و برحسب ملاک‌های راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر، اثربخشی شناخت‌درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی بر نشخوار فکری و نگرش‌های ناکارآمد بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی و وسواسی- جبری بود. این پژوهش یک طرح آزمایشی با پیش‌آزمون- پس‌آزمون بود. حجم نمونه شامل 80 بیمار مبتلا به اختلال افسردگی و وسواس بود که طبق تشخیص روان‌پزشک و برحسب ملاک‌های راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی تشخیص داده شده و به صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در گروه آزمایشی و گروه کنترل قرار گرفتند. ابزارهای به‌کارگرفته شده شامل پروتکل شناخت‌درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی ساخته‌ی سگال، ویلیامز و تیزدیل، پرسشنامه‌ی نشخوارفکری و پرسشنامه‌ی نگرش‌های ناکارآمد بود. برای اجرا، ابتدا از هر دو گروه پیش‌آزمون گرفته شد. سپس، گروه آزمایشی طی 8 جلسه 90 دقیقه‌ای با روش شناخت‌درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی آموزش دیدند و بعد از اتمام جلسات از هر دو گروه پس‌آزمون گرفته شد. جهت تحلیل داده‌ها از تحلیل کوواریانس چندمتغیره (مانکوا) استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که شناخت‌درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی موجب کاهش نشخوارفکری و نگرش‌های ناکارآمد در بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی و وسواسی-جبری در گروه آزمایشی در مقایسه با گروه کنترل در مرحله‌ی پس‌آزمون شد (001/0p<). در نهایت می‌توان چنین نتیجه گرفت که در رویکرد شناختی مبتنی بر ذهن‌آگاهی، افراد از طریق رابطه‌ی جدیدی که با افکار برقرار می‌کنند، احساس بهبودی بیشتری پیدا می‌کنند. به همین علت پیش‌بینی می‌گردد که بتوان از این روش درمانی هم به‌صورت انحصاری و هم تلفیقی در درمان اختلالات روانی و جسمی استفاده نمود.
