الناز پوراحمدی؛ محسن جلالی؛ جلیل باباپور خیرالدین؛ شهلا پاکدامن
چکیده
پژوهش حاضر جهت بررسی تأثیر آموزش مهارت‌های زندگی بر بهبود مهارت‌های اجتماعی و مشکلات رفتاری دانش‌آموزان پسر هشت تا ده ساله‌ی مبتلا به اختلال رفتار مقابله‌ای و بی‌اعتنایی (ODD) شهرستان نهاوند انجام شده است. این مطالعه از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه است. 35 دانش‌آموز که بر اساس فهرست رفتاری کودک (CBCL) ...
بیشتر
پژوهش حاضر جهت بررسی تأثیر آموزش مهارت‌های زندگی بر بهبود مهارت‌های اجتماعی و مشکلات رفتاری دانش‌آموزان پسر هشت تا ده ساله‌ی مبتلا به اختلال رفتار مقابله‌ای و بی‌اعتنایی (ODD) شهرستان نهاوند انجام شده است. این مطالعه از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه است. 35 دانش‌آموز که بر اساس فهرست رفتاری کودک (CBCL) و فرم گزارش معلم (TRF) مبتلا به ODD تشخیص داده شده بودند، انتخاب شد و سپس توسط فرم معلم مقیاس درجه‌بندی مهارت‌های اجتماعی گرشام و الیوت (1990) SSRS)) مورد ارزیابی قرار گرفتند. در نهایت 30 نفر از دانش‌آموزان مذکور که نمره‌ی مهارت‌های اجتماعی آن‌ها در مقیاس SSRS پایین بوده و وجود مشکلات رفتاری آن‌ها در بخش مشکلات رفتاری SSRS نیز تأیید شد، انتخاب شده و به شکل تصادفی به دو گروه آزمایش (15n=) و گواه (15n=) تقسیم شدند. سپس آموزش مهارت‌های زندگی به مدت 5/2 ماه در 10 جلسه‌ی آموزشی 120 دقیقه‌ای برای آزمودنی‌های گروه آزمایش اجرا شد. در پایان دوره‌ی آموزش، همه‌ی آزمودنی‌ها دوباره به کمک مقیاس درجه‌بندی مهارت‌های اجتماعی گرشام و الیوت ارزیابی شدند. تحلیل داده‌ها نشان داد که گروه آزمایشی در مقایسه با گروه گواه، پس از پایان جلسات آموزش مهارت‌های زندگی، بر اساس ارزیابی معلم، افزایش معنی‌داری در خرده مقیاس‌های همکاری (001/0p<)، ابراز وجود (05/0p<)، مهار خود (001/0p<) و نمره‌ی کلی مهارت‌های اجتماعی (001/0p<) و کاهش معنی‌دار در نمره‌ی مشکلات رفتاری (01/0p<) پیدا کرده است.
