شیما صالحی؛ احمد برجعلی؛ علی زاده محمدی
چکیده
هنر را می‌توان یکی از کارآمدترین ابزار و روش‌های تربیت آدمی در عصر امروز به شمار آورد که نتایج و آثارش در زمینه خلاقیت و سلامت روانی در کودکان را می‌توان دید. هدف پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی نمایش درمانی بر میزان اضطراب کودکان کار بود. پژوهش حاضر از نظر روش نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل و همچنین مرحله پیگیری ...
بیشتر
هنر را می‌توان یکی از کارآمدترین ابزار و روش‌های تربیت آدمی در عصر امروز به شمار آورد که نتایج و آثارش در زمینه خلاقیت و سلامت روانی در کودکان را می‌توان دید. هدف پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی نمایش درمانی بر میزان اضطراب کودکان کار بود. پژوهش حاضر از نظر روش نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل و همچنین مرحله پیگیری یک ماهه بود. جامعه آماری مشتمل بر تمامی کودکان کار 12-8 سال شهر اهواز که در سال 1400- 1399 زیرنظر بهزیستی بودند. پرسشنامه مقیاس اضطراب کودکان اسپنس به عنوان پیش‌آزمون میان همه داوطلبین توزیع و تکمیل گردید و 30 کودک که دارای بیشترین نمره اضطراب در بین آزمودنی‌ها بودند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش در 13 جلسه 90 دقیقه‌ای تحت نمایش درمانی قرار گرفتند و گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکردند. پس از اتمام جلسه سیزدهم پس‌آزمون از هر دو گروه آزمایش و کنترل گرفته شد و آزمون پیگیری یک ماه بعد در هر دو گروه اجرا شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل کوواریانس با استفاده از نرم‌افزار SPSS-23 استفاده شد. نتایج نشان داد که نمایش درمانی هم در مرحله پس‌آزمون و هم در پیگیری در گروه آزمایش بر خلاف گروه کنترل، به‌طور معنی‌داری اضطراب کودکان کار را کاهش داده است. بر این اساس روش نمایش درمانی در کاهش اضطراب کودکان کار مؤثر است.
محبوبه محمودنژاد؛ احمد کربلایی محمد میگونی؛ مهرداد ثابت
چکیده
هدف از پژوهش حاضر پیش‌بینی ایده‌پردازی خودکشی و خشونت بین‌فردی در کودکان کار بر اساس آسیب کودکی، دشواری‌های تنظیم هیجان و صفات سنگ‌دلی- فقدان همدلی بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و نمونه آماری پژوهش حاضر شامل 150 نفر از کودکان کار 12 تا 17 سال شهر تهران در تابستان و پاییز سال 1395 بود که به روش نمونه‌برداری آسان انتخاب شدند. ابزار ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر پیش‌بینی ایده‌پردازی خودکشی و خشونت بین‌فردی در کودکان کار بر اساس آسیب کودکی، دشواری‌های تنظیم هیجان و صفات سنگ‌دلی- فقدان همدلی بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و نمونه آماری پژوهش حاضر شامل 150 نفر از کودکان کار 12 تا 17 سال شهر تهران در تابستان و پاییز سال 1395 بود که به روش نمونه‌برداری آسان انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل شناختهای خودکشی، پرسشنامه حالت- صفت بیان خشم، پرسشنامه آسیب کودکی، پرسشنامه دشواری‌های تنظیم هیجان و پرسشنامه صفات سنگ‌دلی- فقدان همدلی بود. تحلیل داده‌ها با استفاده از رگرسیون چندمتغیری با رویکرد سلسله مراتبی نشان داد فقدان عاطفه، دسترسی محدود به راهبردهای تنظیم هیجانی و غفلت ایده‌پردازی خودکشی را پیش‌بینی میکنند. همچنین تحلیل داده‌ها نشان داد سنگ‌دلی، دشواری در رفتار هدفمند، دشواری در کنترل تکانه و فقدان آگاهی هیجانی و عدم وضوح هیجانی و آزار عاطفی خشونت بین‌فردی را پیش‌بینی میکنند. از این رو، پیشنهاد میشود بر محیطهایی که این کودکان در آن رشد مییابند به ویژه محیطهای خانوادگی آنها و بر تعاملات بین والدین و کودکان که احتمالاً حاکی از غفلت و توهین و بیتوجهی به کودک است، تمرکز شود.
