مجید دولتخواه؛ محمد علی محمدی فر؛ علی‌اکبر امین بیدختی؛ محمود نجفی
چکیده
هدف پژوهش حاضر، مقایسه‌ی اثربخشی برنامه موفقیت در مدرسه و مدیریت استرس بر خودکارآمدی، درگیری، فرسودگی و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان در شهر اهواز می‌باشد. جامعه آماری این مطالعه کلیه‌ی دانش‌آموزان پسر پایه اول دوره متوسطه اول آموزش و پرورش ناحیه یک اهواز در سال 97-1396 بود. از این جامعه آماری، ابتدا به تعداد 270 دانش‌آموز به روش تصادفی ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر، مقایسه‌ی اثربخشی برنامه موفقیت در مدرسه و مدیریت استرس بر خودکارآمدی، درگیری، فرسودگی و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان در شهر اهواز می‌باشد. جامعه آماری این مطالعه کلیه‌ی دانش‌آموزان پسر پایه اول دوره متوسطه اول آموزش و پرورش ناحیه یک اهواز در سال 97-1396 بود. از این جامعه آماری، ابتدا به تعداد 270 دانش‌آموز به روش تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای و سپس تعداد 60 دانش‌آموز که در پرسشنامه خودکارآمدی نمره پایین کسب کردند به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان به‌صورت تصادفی به دو گروه آزمایشی (هر گروه 20 نفر) و یک گروه گواه (20 نفر) تقسیم شدند. پژوهش حاضر یک تحقیق آزمایشی و از نوع پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه گواه بود. برای سنجش متغیر‌های مورد مطالعه از پرسشنامه‌های خودکارآمدی تحصیلی مورگان، درگیری تحصیلی زرنگ، فرسودگی تحصیلی برسو و همکاران و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان در دو نوبت اول و دوم، استفاده شد. مداخله شامل آموزش برنامه موفقیت در مدرسه و مدیریت استرس، هر کدام 10 جلسه 120 دقیقه‌ای بود. نتایج تحلیل کوواریانس چند‌متغیری نشان داد که دو روش مداخله "برنامه موفقیت در مدرسه" و "مدیریت استرس"، باعث افزایش خودکارآمدی، درگیری و عملکرد تحصیلی و از طرف دیگر کاهش فرسودگی تحصیلی شده است. این پژوهش نشان داد که بین اثربخشی برنامه موفقیت در مدرسه و مدیریت استرس تفاوت معنی‌داری وجود ندارد و هر دو می‌توانند به‌عنوان برنامه تکمیلی در بهبود عملکرد تحصیلی تأثیرگذار باشند.
ملیحه فراهانی؛ سودابه بساک نژاد؛ ایران داودی
دوره 20، شماره 2 ، دی 1392، ، صفحه 18-217
چکیده
هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مدیریت استرس بر پرخاشگری، فشار روانی والدگری و سلامت روان مادران کودکان مبتلا به ناتوانی‌های یادگیری بود. طرح پژوهش، یک طرح گروه گواه با پیش آزمون و پس آزمون بود. پس از انجام مصاحبه و اجرای سه ابزار روانشناختی شامل مقیاس فشار روانی والدگری، سیاهه پرخاشگری اهواز و پرسشنامه‌ی سلامت عمومی ...
بیشتر
هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مدیریت استرس بر پرخاشگری، فشار روانی والدگری و سلامت روان مادران کودکان مبتلا به ناتوانی‌های یادگیری بود. طرح پژوهش، یک طرح گروه گواه با پیش آزمون و پس آزمون بود. پس از انجام مصاحبه و اجرای سه ابزار روانشناختی شامل مقیاس فشار روانی والدگری، سیاهه پرخاشگری اهواز و پرسشنامه‌ی سلامت عمومی 30 مادر انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. مداخله مدیریت استرس 8 جلسهای برای گروه آزمایش اجرا شد. دادهها با استفاده از برنامه آماری SPSS و در سطح معنی‌داری 05/0 تحلیل شدند. یافتهها نشان داد ند که آموزش مدیریت استرس موجب کاهش پرخاشگری و فشار روانی والدگری و افزایش سلامت روان گروه آزمایش شد. نتایج نشان داد که در مدارس ویژه روشهای سازگاری برای مقابله با مشکلات و شرایط دشوار را میتوان به مادران آموزش داد.
