مرجان تورجی زاده؛ مجتبی محمدی جلالی فراهانی؛ داود تقوایی
چکیده
هدف پژوهش حاضر، همسنجی روان درمانی تحلیل عملکرد (FAP) و طرحواره درمانی بر تجربه هیجانی نسبت به همسر، بخشش و قدردانی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اصفهان بود. روش پژوهش نیمه تجربی و از نوع پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با دو گروه آزمایش و گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه زوجین گروه سنی 25 تا 45 سال شهر اصفهان که به روش نمونه گیری ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر، همسنجی روان درمانی تحلیل عملکرد (FAP) و طرحواره درمانی بر تجربه هیجانی نسبت به همسر، بخشش و قدردانی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اصفهان بود. روش پژوهش نیمه تجربی و از نوع پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با دو گروه آزمایش و گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه زوجین گروه سنی 25 تا 45 سال شهر اصفهان که به روش نمونه گیری دردسترس تعداد 30 زوج (10 زوج در گروه آزمایش اول، 10 زوج در گروه آزمایش دوم، و 10 زوج در گروه گواه) انتخاب شدند و برای گروه اول آزمایش درمان تحلیل عملکرد طی 8 جلسه و برای گروه دوم آزمایش طرحواره درمانی نیز طی 8 جلسه ارائه شد. ابزارهای گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه 6 سوالی تجربه هیجانی نسبت به همسر براشاو (2009)، پرسشنامه 15 سوالی بخشش ری و همکاران (2001) و پرسشنامه 6 سوالی قدردانی مک کولوف و همکاران (2001) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری‌های مکرر استفاده شد. نتایج نشان داد، بین میزان تأثیرگذاری دو روش روان درمان تحلیل عملکرد و طرح واره درمانی بر تجربه هیجانی نسبت به همسر و قدردانی زوجین تفاوت معناداری وجود نداشت اما، بین میزان تأثیرگذاری دو روش روان درمان تحلیل عملکرد و طرح واره درمانی بر بخشش تفاوت معناداری وجود داشت. بنابراین، روش طرح واره درمانی در استفاده زوجین از مهارت‌های بخشش در کاهش تعارضات زناشویی، روش موثرتری نسبت به روان درمانی تحلیل عملکرد بوده است..
روان‌شناسی تربیتی
ایمان فرج اله چعبی؛ مهناز مهرابی زاده هنرمند؛ ناصر امینی
چکیده
هدف این پژوهش بررسی و مقایسه اثربخشی درمان فعال‌سازی رفتاری و طرحواره درمانی بر کاهش اجتناب تجربه‌ای دانشجویان دارای اهمال‌کاری تحصیلی بود. طرح پژوهش آزمایشی از نوع پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل دانشجویان نیمسال اول سال تحصیلی 1401-1400 دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز بودند. نمونه اول پژوهش شامل 152 نفر ...
بیشتر
هدف این پژوهش بررسی و مقایسه اثربخشی درمان فعال‌سازی رفتاری و طرحواره درمانی بر کاهش اجتناب تجربه‌ای دانشجویان دارای اهمال‌کاری تحصیلی بود. طرح پژوهش آزمایشی از نوع پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل دانشجویان نیمسال اول سال تحصیلی 1401-1400 دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز بودند. نمونه اول پژوهش شامل 152 نفر دانشجو بود که از میان هفت دانشکده و با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. سپس افراد انتخاب‌شده به پرسشنامه اهمال‌کاری تحصیلی سولومون و راث بلوم پاسخ دادند و افرادی که نمره آنها یک نمره بالاتر از انحراف معیار بود، جدا شدند. سپس از میان آنها 60 نفر به-صورت تصادفی انتخاب و در سه گروه 20 نفری (دو گروه آزمایش و یک گروه گواه) قرار گرفتند. گروه‌های آزمایشی درمان فعال‌سازی رفتاری و طرحواره درمانی را دریافت کردند، در حالی که روی گروه گواه هیچ‌گونه مداخله‌ای دریافت نکرد. در این پژوهش از مقیاس اهمال‌کاری تحصیلی سولومون و راث بلوم و پرسشنامه اجتناب تجربه‌ای چندبعدی گامز، جهت جمع‌آوری داده‌ها استفاده شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک‌متغیری و در نرم‌افزار SPSS-25 تحلیل شدند. نتایج نشان داد که هر دو درمان فعال‌سازی رفتاری و طرحواره درمانی بر کاهش اجتناب تجربه‌ای دانشجویان دارای اهمال‌کاری تحصیلی اثرگذار است (0001/0p< ،71/29F=)؛ با این حال، اثربخشی طرحواره درمانی بیشتر از درمان فعال‌سازی رفتاری بود (002/0p<). بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش می‌توان از طرحواره درمانی و نیز درمان فعال‌سازی رفتاری برای کاهش اجتناب تجربه‌ای دانشجویان دارای اهمال‌کاری تحصیلی استفاده کرد.
حسین دهقان؛ سعید نجارپور استادی؛ مینا مجتبایی
چکیده
هدف پژوهش، مطالعه اثربخشی طرحواره درمانی بر بی‌ثباتی هیجانی و رفتارهای خودآسیب‌رسان افراد دارای ملاک‌های اختلال شخصیت مرزی مبتلا به سوء‌مصرف مواد می‌باشد. پژوهش یک مطالعة نیمه‌آزمایشی با شیوه پیش آزمون -پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعة آماری معتادان مقیم در سه کمپ ترک اعتیاد شهرهای تبریز و اهر بود. ابتداء پرسشنامه چندمحوری ...
بیشتر
هدف پژوهش، مطالعه اثربخشی طرحواره درمانی بر بی‌ثباتی هیجانی و رفتارهای خودآسیب‌رسان افراد دارای ملاک‌های اختلال شخصیت مرزی مبتلا به سوء‌مصرف مواد می‌باشد. پژوهش یک مطالعة نیمه‌آزمایشی با شیوه پیش آزمون -پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعة آماری معتادان مقیم در سه کمپ ترک اعتیاد شهرهای تبریز و اهر بود. ابتداء پرسشنامه چندمحوری میلون اجراء و 30 نفر که بالاترین نمره اختلال شخصیت مرزی را داشتند، بهعنوان نمونه پژوهش انتخاب و بهصورت تصادفی به گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزار گردآوردی داده‌ها پرسشنامة چند محوری میلون Millon (1987)، پرسشنامه آسیب بهخود Sanson et al (1998) و پرسشنامه دشواری تنظیم هیجان (2007) Mlacic & Goldberg بود. گروه آزمایش در 12 جلسه 90 دقیقه‌ای هر هفته دو جلسه طرحواره درمانی را دریافت کردند. یافتهها نشان داد که مداخلة درمانی در کاهش رفتارهای خود آسیبرسان و بی‌ثباتی هیجانی مؤثر واقع شد و طرحواره درمانی در بهبود رفتار خودآسیب‌رسان و بی‌ثباتی هیجانی اثربخشی دارد. تاثیرگذاری طرحواره درمانی به علت تمرکز این درمان بر عملکرد شناختی شخص با تأکید بر هیجانات مبتنی بر طرحواره‌های ناسازگار است و چون در افراد معتاد، مشکلات عمدتاً بینفردی هستند، توانسته اثربخش باشد.
منصوره نصیرهرند؛ بهنام مکوندی؛ ساسان باوی؛ رضا پاشا
چکیده
این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی طرحواره‌درمانی و درمان متمرکزبرشفقت بر رضایت از زندگی زناشویی و طرحواره‌های ناسازگار انجام شد. پژوهش حاضر از نوع آزمایشی با طرح پیش-آزمون-پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل زنان متأهل دانشجوی دانشگاه آزاد اهواز در سال 1398 بود که با روش هدفمند، 60 نفر از آنها با سابقه تأهل بین 1 تا 5 ...
بیشتر
این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی طرحواره‌درمانی و درمان متمرکزبرشفقت بر رضایت از زندگی زناشویی و طرحواره‌های ناسازگار انجام شد. پژوهش حاضر از نوع آزمایشی با طرح پیش-آزمون-پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل زنان متأهل دانشجوی دانشگاه آزاد اهواز در سال 1398 بود که با روش هدفمند، 60 نفر از آنها با سابقه تأهل بین 1 تا 5 سال، انتخاب و سپس به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (هر کدام 20 نفر) و یک گروه کنترل (20 نفر) جایگزین شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه رضایت زناشویی و پرسشنامه طرحواره‌های ناسازگار اولیه بود. گروه آزمایشی طرحواره در 8 جلسه 90 دقیقه‌ای طرحواره‌درمانی و گروه آزمایش شفقت، 8 جلسه 90 دقیقه‌ای درمان متمرکزبرشفقت بر اساس مفاهیم گیلبرت را دریافت کردند. تحلیل داده‌ها بااستفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که طرحواره-درمانی بر میزان رضایت زناشویی زنان متأهل و همچنین بر 4 حوزه از 5 حوزه طرحواره‌های ناسازگار اولیه و درمان متمرکزبرشفقت بر رضایت زناشویی و بر هر 5 حوزه طرحواره‌های ناسازگار اولیه مؤثر است. همچنین نتایج نتایج حاکی از آن بود که بین طرحواره‌درمانی و درمان متمرکز بر شفقت از لحاظ اثربخشی بر رضایت زناشویی و طرحواره‌های ناسازگار اولیه تفاوت معنی‌داری وجود ندارد. با توجه به نتایج بدست آمده، می توان از طرحواره‌درمانی و درمان متمرکزبرشفقت برای بهبود رضایت زناشویی و طرحواره‌های ناسازگار اولیه در زنان متأهل دانشجو استفاده کرد.
علیرضا سنگانی؛ زهرا دشت بزرگی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی طرحواره درمانی بر سلامت روانی، نشخوار فکری و احساس تنهایی اجتماعی و عاطفی زنان مطلقه انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری، تمامی زنان مطلقه مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر ساری در سال 1396 بود. نمونه آماری تعداد 40 نفر (گروه آزمایشی 20 نفر و گروه کنترل ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی طرحواره درمانی بر سلامت روانی، نشخوار فکری و احساس تنهایی اجتماعی و عاطفی زنان مطلقه انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری، تمامی زنان مطلقه مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر ساری در سال 1396 بود. نمونه آماری تعداد 40 نفر (گروه آزمایشی 20 نفر و گروه کنترل 20 نفر) بود که به صورت نمونه‌گیری غیرتصادفی در دسترس انتخاب گردید. در این پژوهش از سه پرسشنامه، مقیاس احساس تنهایی اجتماعی و عاطفی بزرگسالان، پرسشنامه سلامت عمومی و مقیاس نشخوار فکری نولن هوکسما و مارو و پروتکل طرحواره درمانی استفاده شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیره نشان داد که طرحواره درمانی به طور معنی‌داری باعث ارتقای سلامت روانی و کاهش نشخوارفکری و احساس تنهایی اجتماعی و عاطفی زنان مطلقه شد. با توجه به این یافتهها، مشاوران و درمانگران میتوانند جهت بازتوانی زنان پس از طلاق در جهت افزایش سلامت روانی، کاهش نشخوارفکری و روابط اجتماعی تسهیل یافتهتر از قواعد طرحواره درمانی استفاده نمایند.
