سیده فرانک موسوی؛ غلامحسین برکت؛ محمد حسین پور
چکیده
پژوهش حاضر با هدف طراحی و تدوین الگوی توانمندسازی زنان حاشیه‌نشین انجام گردیده است. این تحقیق با روش ترکیبی (کیفی–کمی) از نوع اکتشافی انجام شد. داده‌ها از طریق مصاحبه‌های عمیق پرسشنامه طی سال 1398 جمع‌آوری‌شده و در همین راستا در بخش کیفی با به کارگیری روش هدفمند قضا و تیم در بخش کمی نمونه آماری را 357 نفر زنان حاشیه‌نشین شهرستان ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف طراحی و تدوین الگوی توانمندسازی زنان حاشیه‌نشین انجام گردیده است. این تحقیق با روش ترکیبی (کیفی–کمی) از نوع اکتشافی انجام شد. داده‌ها از طریق مصاحبه‌های عمیق پرسشنامه طی سال 1398 جمع‌آوری‌شده و در همین راستا در بخش کیفی با به کارگیری روش هدفمند قضا و تیم در بخش کمی نمونه آماری را 357 نفر زنان حاشیه‌نشین شهرستان اهواز تشکیل دادند. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها در بخش کیفی از فن کدگذاری (باز و محوری) و در بخش کمی از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار) و آمار استنباطی (تحلیل عاملی اکتشافی) بهره گرفته شد. داده‌های به‌دست‌آمده در پژوهش حاضر برگرفته از نظرات خبرنگاران فعال در حوزه زنان و زنان حاشیه‌نشین شهر اهواز در سه بعد روان‌شناختی (با 18 کدباز) و اقتصادی (با 11 کدباز) و فرهنگی‌اجتماعی (با 31 کدباز) بوده است سپس الگوی توانمندسازی زنان شهر اهواز ترسیم گردید. زنان حاشیه‌نشین در بسیاری از موارد علی‌الخصوص موضوعات اجتماعی خانوادگی، همسرداری، کودک‌پروری و حتی موضوعاتی از قبیل بارداری و سلامت بی‌توجه هستند که اساس این بی‌توجهی، عدم آگاهی در این زمینه می‌باشد و برای بالا بردن سطح آگاهی آنان باید به توانمندسازی آن‌ها در ابعاد روان‌شناختی، فرهنگی اجتماعی و اقتصادی پرداخته شود.
