شیما نعمت اللهی؛ فاطمه برازجانی؛ غلامرضا پیشداد؛ مهرنوش ذاکرکیش؛ فروغ نامجویان؛ کامبیز احمدی انگالی
چکیده
افزایش شیوع دیابت به دلیل افزایش عادات غذایی ناسالم و سبک زندگی کمتحرک موجب افزایش التهاب و عدم بالانس وضعیت گلایسمی و به دنبال آن سطح کیفیت زندگی کاهش می‌یابد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر مکمل بربرین و شنبلیله در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 طراحی و انجام شد. یک کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل‌شده بر روی 50 بیمار مبتلا به دیابت ...
بیشتر
افزایش شیوع دیابت به دلیل افزایش عادات غذایی ناسالم و سبک زندگی کمتحرک موجب افزایش التهاب و عدم بالانس وضعیت گلایسمی و به دنبال آن سطح کیفیت زندگی کاهش می‌یابد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر مکمل بربرین و شنبلیله در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 طراحی و انجام شد. یک کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل‌شده بر روی 50 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 انجام شد. انتخاب شرکت‌کنندگان به‌صورت تصادفی به دو گروه مداخله و دارونما صورت گرفت و گروه مداخله به تعداد 25 نفر که روزانه با دریافت 3 کپسول 500 میلی‌گرمی (300 میلی‌گرم بربرین + 200 میلی‌گرم پودر دانه شنبلیله) و گروه دارونما به تعداد 25 نفر، روزانه 3 کپسول 500 میلی‌گرمی دارونما به مدت 12 هفته دریافت کردند. 17 نفر از هر گروه مورد مطالعه زن و 8 نفر مرد بودند. در ابعاد کیفیت زندگی گروه مداخله افزایش معنیداری مشاهده شد و در گروه دارونما در پایان مطالعه فقط در 3 مورد از ابعاد معنی‌دار شد. میانگین نمره خلاصه مؤلفه جسمی (PCS) از ابتدا تا هفته 12 به‌طور قابل توجهی تقریباً در دوگروه مداخله (05/6 ± 26/49) و دارونما (30/5 ± 28/49) مشابه بود. تغییرات میانگین درون گروهی نمره خلاصه مؤلفه ذهنی (MCS) در ابتدای مطالعه در گروه مداخله (001/0=P) بیشتر از گروه دارونما (4/0=P) بود. از ابتدا تا انتهای اجرای پژوهش و مصرف مکمل ترکیبی در دو مؤلفه ارتباط معنیداری یافت نشد. ترکیب مکمل بربرین و دانه شنبلیله می‌تواند منجر به بهبود کیفیت زندگی بیماران دیابتی شده و در نتیجه میتوان از نقش ضد دیابتی و ضد التهابی آن حمایت کرد.
