بهرام پیمان نیا؛ نجمه حمید؛ مجید محمود علیلو
چکیده
پژوهش حاضر جهت تعیین اثربخشی ماتریکس درمان پذیرش و تعهد با شفقت بر رفتارهای خودآسیبرسان و کیفیت زندگی دانشآموزان دارای علائم اختلال شخصیت مرزی انجام گردید. این مطالعه از نوع آزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. در این پژوهش با استفاده از روش تصادفی چندمرحلهای 30 نفر از دانشآموزان دختر 17-15 سال (مقطع متوسطه دوم) ...
بیشتر
پژوهش حاضر جهت تعیین اثربخشی ماتریکس درمان پذیرش و تعهد با شفقت بر رفتارهای خودآسیبرسان و کیفیت زندگی دانشآموزان دارای علائم اختلال شخصیت مرزی انجام گردید. این مطالعه از نوع آزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. در این پژوهش با استفاده از روش تصادفی چندمرحلهای 30 نفر از دانشآموزان دختر 17-15 سال (مقطع متوسطه دوم) شهر اهواز انتخاب و بهطور تصادفی در گروه آزمایشی و گروه کنترل (15 نفر در هر گروه) قرار گرفتند. دانشآموزان عضو گروه آزمایشی یک دوره مداخله 16 جلسهای (هر هفته یک جلسه، به مدت 1 ساعت) دریافت کردند و اعضای گروه کنترل نیز در انتظار مداخله قرار گرفتند. آزمودنیهای هر دو گروه قبل از شروع مداخله، در پایان دوره، و دو ماه پس از پایان دوره (در مرحلهی پیگیری)، به پرسشنامه رفتار خودآسیبرسان کلونسکی و گلن و شاخص کیفیت زندگی کامینز پاسخ دادند. دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از تحلیل دادهها نشان داد که ماتریکس درمان پذیرش و تعهد با شفقت باعث کاهش علائم رفتارهای خودآسیب رسان (05/64= F و 001/0p<) و ارتقای کیفیت زندگی (76/41 = Fو 001/0p<) دانشآموزان گروه آزمایشی در مقایسه با گروه کنترلشده است و نتایج درمانی 2 ماه پس از پایان دوره در گروه آزمایشی حفظ شده است (01/0p<). این مداخله میتواند در کاهش رفتارهای خودآسیب رسان و ارتقای کیفیت زندگی دانشآموزان دارای علائم اختلال شخصیت مرزی مورد استفاده قرار گیرد.
مریم قضایی؛ نجمه حمید؛ مهناز مهرابی زاده هنرمند
دوره 19، شماره 2 ، دی 1391، ، صفحه 63-80
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر گروه درمانی شناختی- رفتاری بر علائم اختلال بیش فعالی/ کاستی توجه در دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز بود. طرح این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی به صورت پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. نمونهی اولیه شامل 800 نفر دانشجو بودند که با روش نمونهگیری تصادفی چند مرحلهای انتخاب شدند و به پرسشنامهی ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر گروه درمانی شناختی- رفتاری بر علائم اختلال بیش فعالی/ کاستی توجه در دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز بود. طرح این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی به صورت پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. نمونهی اولیه شامل 800 نفر دانشجو بودند که با روش نمونهگیری تصادفی چند مرحلهای انتخاب شدند و به پرسشنامهی اختلال بیش فعالی و کاستی توجه بزرگسالان بارکلی پاسخ دادند. از بین آنها کسانی که نمرهی بالاتر از نقطهی برش در پرسشنامهی اختلال بیش فعالی/ کاستی توجه داشتند، انتخاب و مورد مصاحبهی تشخیصی قرار گرفتند. سپس 30 نفر از کسانی که تشخیص اختلال بیش فعالی/ کاستی توجه گرفتند به طور تصادفی انتخاب و به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند. ابزار مورد استفاده در پژوهش پرسشنامهی اختلال بیش فعالی/ کاستی توجه بزرگسالان بارکلی (BAARS) و مصاحبهی ساختار یافتهی بارکلی بوده است. سپس 13 جلسهی 90 دقیقهای درمان شناختی- رفتاری بر روی گروه آزمایش اجرا شد. هر دو گروه پس از پایان دورهی مداخله به پرسشنامهی اختلال بیش فعالی/ کاستی توجه بزرگسالان بارکلی پاسخ دادند. دادههای جمعآوری شده با استفاده از آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس و کوواریانس چند متغیری تحت برنامهی نرم افزاری SPSS و در سطح معنیداری 05/0>p مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل نشان داد که نشانههای اختلال بیش فعالی/ کاستی توجه در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافته است (05/0>p). این نتایج در دورهی پیگیری کماکان ادامه داشت. گروه درمانی شناختی- رفتاری در کاهش علائم اختلال بیش فعالی/ کاستی توجه در دانشجویان مؤثر است. بنابراین از این روش میتوان در درمان اختلال بیش فعالی/ کاستی توجه و نشانههای آن در بزرگسالان استفاده کرد.