بهرام پیمان نیا؛ نجمه حمید؛ مجید محمود علیلو
چکیده
پژوهش حاضر جهت تعیین اثربخشی ماتریکس درمان پذیرش و تعهد با شفقت بر رفتارهای خودآسیب‌رسان و کیفیت زندگی دانش‌آموزان دارای علائم اختلال شخصیت مرزی انجام گردید. این مطالعه از نوع آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. در این پژوهش با استفاده از روش تصادفی چندمرحله‌ای 30 نفر از دانش‌آموزان دختر 17-15 سال (مقطع متوسطه دوم) ...
بیشتر
پژوهش حاضر جهت تعیین اثربخشی ماتریکس درمان پذیرش و تعهد با شفقت بر رفتارهای خودآسیب‌رسان و کیفیت زندگی دانش‌آموزان دارای علائم اختلال شخصیت مرزی انجام گردید. این مطالعه از نوع آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. در این پژوهش با استفاده از روش تصادفی چندمرحله‌ای 30 نفر از دانش‌آموزان دختر 17-15 سال (مقطع متوسطه دوم) شهر اهواز انتخاب و به‌طور تصادفی در گروه آزمایشی و گروه کنترل (15 نفر در هر گروه) قرار گرفتند. دانش‌آموزان عضو گروه آزمایشی یک دوره مداخله 16 جلسه‌ای (هر هفته یک جلسه، به مدت 1 ساعت) دریافت کردند و اعضای گروه کنترل نیز در انتظار مداخله قرار گرفتند. آزمودنی‌های هر دو گروه قبل از شروع مداخله، در پایان دوره، و دو ماه پس از پایان دوره (در مرحله‌ی پیگیری)، به پرسشنامه رفتار خودآسیب‌رسان کلونسکی و گلن و شاخص کیفیت زندگی کامینز پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از تحلیل داده‌ها نشان داد که ماتریکس درمان پذیرش و تعهد با شفقت باعث کاهش علائم رفتارهای خودآسیب رسان (05/64= F و 001/0p<) و ارتقای کیفیت زندگی (76/41 = Fو 001/0p<) دانش‌آموزان گروه آزمایشی در مقایسه با گروه کنترل‌شده است و نتایج درمانی 2 ماه پس از پایان دوره در گروه آزمایشی حفظ شده است (01/0p<). این مداخله می‌تواند در کاهش رفتارهای خودآسیب رسان و ارتقای کیفیت زندگی دانش‌آموزان دارای علائم اختلال شخصیت مرزی مورد استفاده قرار گیرد.
مجید محمود علیلو؛ تورج هاشمی؛ منصور بیرامی؛ عباس بخشی پور؛ محمد امین شریفی
دوره 21، شماره 2 ، دی 1393، ، صفحه 65-88
چکیده
هدف از تحقیق حاضر، پیش‌بینی اختلال شخصیت مرزی بر اساس تجارب تروماتیک دوران کودکی (سابقه‌ی بدرفتاری و فقدان‌ها و جدایی‌های اولیه از اعضای خانواده) با نقش تعدیل‌کنندگی بدتنظیمی هیجانی بود. بدین منظور، 413 شرکت‌کننده از دانشجویان دانشگاه تهران به شیوه‌ی نمونه‌گیری چندمرحله‌ای انتخاب شدند. برای سنجش متغیرها از پرسشنامه‌های اطلاعات ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر، پیش‌بینی اختلال شخصیت مرزی بر اساس تجارب تروماتیک دوران کودکی (سابقه‌ی بدرفتاری و فقدان‌ها و جدایی‌های اولیه از اعضای خانواده) با نقش تعدیل‌کنندگی بدتنظیمی هیجانی بود. بدین منظور، 413 شرکت‌کننده از دانشجویان دانشگاه تهران به شیوه‌ی نمونه‌گیری چندمرحله‌ای انتخاب شدند. برای سنجش متغیرها از پرسشنامه‌های اطلاعات دموگرافیک، مقیاس شخصیت مرزی، پرسشنامهی کودکآزاری و مقیاس دشواری در تنظیم هیجانی (DERS) استفاده شد. دادههای خام به دست آمده با استفاده از مدل معادلات ساختاری مورد تحلیل قرار گرفت. یافتههای پژوهش فعلی، به تحقیقات قبلی نزدیک بود. نتایج نشان داد که مدل نظری برازش مناسبی دارد و تجارب تروماتیک دوران کودکی (بویژه آزارهای هیجانی) و بدتنظیمی هیجانی، پیشبینهای خوبی برای اختلال شخصیت مرزی هستند.
