ایمان حکیمی
چکیده
انسان‌ها به واسطه کار معنای وجودی خویش را می‌یابند و از این جهت کار می‌تواند بنیان و کانون زندگی بشر قلمداد شود. از این رو، هدف پژوهش حاضر بررسی این موضوع بود که چگونه شخصیت پویا و معنویت فردی و سازمانی پرستاران می‌تواند سبب بهبود ادراک معناداری کار و تعلق شغلی حاصل از آن شود. طرح این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می‌باشد. جامعه آماری ...
بیشتر
انسان‌ها به واسطه کار معنای وجودی خویش را می‌یابند و از این جهت کار می‌تواند بنیان و کانون زندگی بشر قلمداد شود. از این رو، هدف پژوهش حاضر بررسی این موضوع بود که چگونه شخصیت پویا و معنویت فردی و سازمانی پرستاران می‌تواند سبب بهبود ادراک معناداری کار و تعلق شغلی حاصل از آن شود. طرح این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می‌باشد. جامعه آماری پژوهش مشتمل بر کلیه پرستاران شاغل در دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در سال 1398 می‌باشد که از بین آنها 270 نفر به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب گردید. از پرسشنامههای معنویت فردی و سازمانی، شخصیت پویا، معناداری کار و تعلق شغلی برای گردآوردی داده استفاده شد. پس از اطمینان از پایایی و روایی ابزار پژوهش، تحلیل داده‌ها با نرمافزار Lisrel 8.8 و با رویکرد مدلسازی معادلات ساختاری انجام گرفت. یافتهها حاکی از آن بود که هر چند معنویت فردی، تجارب پرستاران را از معناداری کارشان افزایش نمیدهد؛ اما این سازه همراه با متغیرهای معنویت سازمانی و شخصیت پویا میتوانند به عنوان پیشایندهای تعلق شغلی مد نظر قرار گیرند. در نهایت، شواهد حاکی از تأیید نقش میانجیگری نسبی معناداری کار در ارتباط بین این سازههای سه گانه با تعلق شغلی در جامعه مورد مطالعه بود.
مرتضی گلستانی پور؛ سیداسماعیل هاشمی؛ کیومرث بشلیده؛ عبدالزهرا نعامی؛ نسرین ارشدی
چکیده
هدف از انجام پژوهش حاضر، طراحی و آزمون الگویی از پیشایندها و پیامدهای معنویت سازمانی در کارکنان شرکت گروه ملی صنعتی فولاد ایران بود. نمونه این پژوهش شامل400 نفر از کارکنان یک سازمان بودند که با روش تصادفی چند مرحلهای انتخاب شدند. شرکت کنندگان پرسشنامهها یا مقیاس‌های رهبری اخلاقی، رهبری تحول آفرین، جو اخلاقی، عدالت سازمانی، معنویت ...
بیشتر
هدف از انجام پژوهش حاضر، طراحی و آزمون الگویی از پیشایندها و پیامدهای معنویت سازمانی در کارکنان شرکت گروه ملی صنعتی فولاد ایران بود. نمونه این پژوهش شامل400 نفر از کارکنان یک سازمان بودند که با روش تصادفی چند مرحلهای انتخاب شدند. شرکت کنندگان پرسشنامهها یا مقیاس‌های رهبری اخلاقی، رهبری تحول آفرین، جو اخلاقی، عدالت سازمانی، معنویت سازمانی، توانمندسازی روانشناختی، خشنودی شغلی، تعهد عاطفی سازمانی، رفتار شهروندی سازمانی، خودشکوفایی و عزت نفس سازمان محور را تکمیل نمودند. ارزیابی الگوی پیشنهادی از طریق الگویابی معادلات ساختاری (SEM) انجام گرفت. شاخص‌های برازش حاکی از برازش نسبتاً خوب الگو با داده‌ها بود. ضرایب مسیر نشان دادند که متغیرهای رهبری اخلاقی، رهبری تحولی، جو اخلاقی و عدالت سازمانی بر معنویت سازمانی اثر دارند، و معنویت سازمانی بر متغیرهای توانمندسازی روانشناختی، خشنودی شغلی، تعهد سازمانی، رفتار شهروندی سازمانی، خودشکوفایی و عزت نفس سازمان محور اثر دارد. همچنین متغیرهای رهبری اخلاقی، رهبری تحولی، جو اخلاقی و عدالت سازمانی، به طور غیر مستقیم از طریق معنویت سازمانی بر متغیرهای توانمندسازی روانشناختی، خشنودی شغلی، تعهد سازمانی، رفتار شهروندی سازمانی، خودشکوفایی و عزت نفس سازمان محور اثر دارند.
