شهسوار هاشمی؛ مختار عارفی؛ کیوان کاکابرایی؛ آزیتا چهری
چکیده
این پژوهش با هدف بررسی نقش نقش واسطهای تنظیم هیجان، مدیریت تعارض و صمیمیت جنسی در رابطه سازگاری زناشویی و ویژگیهای شخصیتی انجام شد. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی میباشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیهی معلمان متأهل شهر کرمانشاه در بازه زمانی سال1400-1399 بوده که از میان آنها 300 معلم متأهل به روش نمونهگیری تصادفی مرحلهای ...
بیشتر
این پژوهش با هدف بررسی نقش نقش واسطهای تنظیم هیجان، مدیریت تعارض و صمیمیت جنسی در رابطه سازگاری زناشویی و ویژگیهای شخصیتی انجام شد. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی میباشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیهی معلمان متأهل شهر کرمانشاه در بازه زمانی سال1400-1399 بوده که از میان آنها 300 معلم متأهل به روش نمونهگیری تصادفی مرحلهای انتخاب شدند. اطلاعات پژوهش با استفاده از پرسشنامههای مقیاس سازگاری زناشویی (اسپانیر، 1976)، پرسشنامه ویژگیهای شخصیتی (کاستا و مککری، 1985)، مقیاس دشواری تنظیم هیجان (گرتز و رومر، 2004)، حل تعارض و صمیمیت جنسی از خردهمقیاس پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ (اولسون، 1998)، جمعآوری و با استفاده از نرمافزارهای SPSS-24 و AMOS-24 تجزیه وتحلیل شدند. نتایج مدل نهایی نشان داد ویژگیهای شخصیتی و سازگاری زناشویی بهطور مستقیم و نقش واسطهای مدیریت تعارض، تنظیم هیجان و صمیمیت جنسی بهطور غیرمستقیم در سطح معنیداری 05/0 همبسته هستند. یافتهها نشان داد که ویژگیهای شخصیتی با مدیریت تعارض، دشواری تنظیم هیجان، صمیمیت جنسی و سازگاری زناشویی و دشواری تنظیم هیجان به سازگاری زناشویی، مدیریت تعارض به سازگاری زناشویی و صمیمیت جنسی به سازگاری زناشویی نیز رابطه مستقیم دارند. همچنین نتایج دیگر نشان داد که اثر غیرمستقیم ویژگیهای شخصیتی بر سازگاری زناشویی از طریق دشواری تنظیم هیجان، مدریت تعارض و صمیمت جنسی از لحاظ آماری معنیدار بود. پبا توجه به نتایج پژوهش، پیشنهاد میشود در مشاوره پیش از ازدواج و درمان مشکلات زناشویی بر آموزش مولفههای اثرگذار بر سازگاری زناشویی، ویژگیهای شخصیتی و متغیر-های میانجی به عنوان پیشگیری و درمان تاکید شود.
یوسفعلی عطاری؛ کبری محمدی؛ مهناز مهرابی زاده هنرمند
چکیده
در این پژوهش اثربخشی آموزش راه حل- محور به شیوهی گروهی بر افزایش سازگاری زناشویی زوجین مراجعه کننده به شورای حل اختلاف شهر اهواز، مورد بررسی قرار گرفت. جامعهی آماری کلیهی زوجین مراجعه کننده به شورای حل اختلاف در سال 1386 میباشد. نمونه شامل 30 زوج بود که به روش نمونهگیری تصادفی از میان 43 زوج داوطلب دریافت خدمات مشاورهای انتخاب ...
بیشتر
در این پژوهش اثربخشی آموزش راه حل- محور به شیوهی گروهی بر افزایش سازگاری زناشویی زوجین مراجعه کننده به شورای حل اختلاف شهر اهواز، مورد بررسی قرار گرفت. جامعهی آماری کلیهی زوجین مراجعه کننده به شورای حل اختلاف در سال 1386 میباشد. نمونه شامل 30 زوج بود که به روش نمونهگیری تصادفی از میان 43 زوج داوطلب دریافت خدمات مشاورهای انتخاب شده و در دو گروه آزمایشی و گواه گمارده شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش مقیاس سازگاری زناشویی اسپانیر میباشد. طرح پژوهش از نوع طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه است که پس از انتخاب تصادفی گروههای آزمایشی و گواه، مداخلهی آزمایشی (آموزش راه حل- محور) بر روی گروه آزمایشی به مدت هفت جلسهی نود دقیقهای و یک بار در هفته اجرا گردید و پس از اتمام برنامهی آموزشی از هر دو گروه، پس آزمون به عمل آمد. نتایج حاصل از تحلیل دادهها نشان داد که روش آموزش راه حل- محور باعث افزایش سازگاری زناشویی زوجین گروه آزمایشی در مقایسه با گروه گواه شده است.