حسین زارع؛ رجبعلی محمدزاده
دوره 19، شماره 1 ، تیر 1391، ، صفحه 117-138
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش ویژگی‌های شخصیتی در پیش‌بینی انگیزه‌ی پیشرفت دانشجویان می‌باشد. روش پژوهش به کار رفته در این تحقیق توصیفی از نوع همبستگی می‌باشد. نمونه تحقیق شامل 350 نفر از دانشجویان پسر بودند. برای انتخاب نمونه از روش نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای استفاده شد. برای سنجش متغیرهای مورد نظر از آزمون شخصیتی نئو (NEO) و پرسشنامهی ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش ویژگی‌های شخصیتی در پیش‌بینی انگیزه‌ی پیشرفت دانشجویان می‌باشد. روش پژوهش به کار رفته در این تحقیق توصیفی از نوع همبستگی می‌باشد. نمونه تحقیق شامل 350 نفر از دانشجویان پسر بودند. برای انتخاب نمونه از روش نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای استفاده شد. برای سنجش متغیرهای مورد نظر از آزمون شخصیتی نئو (NEO) و پرسشنامهی انگیزه پیشرفت هرمانز (AMQ) استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین ویژگی‌های شخصیتی برون‌گرایی، باز بودن به تجربه، توافقی بودن و وجدانی بودن با انگیزه‌ی پیشرفت رابطه معنادار مثبت وجود دارد. علاوه بر این، نتایج نشان داد که بین ویژگی شخصیتی روان نژندخویی با انگیزه‌ی پیشرفت رابطهی منفی معناداری وجود دارد. هم‌چنین نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیری نشان داد که بین ویژگی‌های شخصیتی و انگیزه‌ی پیشرفت همبستگی چندگانه وجود دارد و ویژگی شخصیتی وجدانی بودن بهترین پیش‌بینی کنندهی مثبت انگیزه پیشرفت و ویژگی شخصیتی رواننژندخویی پیش‌بینی کنندهی منفی انگیزه‌ی پیشرفت می‌باشد.
رجبعلی محمدزاده ادملایی؛ منیجه شهنی ییلاق؛ مهناز مهرابی زاده هنرمند
چکیده
هدف از پژوهش حاضر مقایسه‌ی دانشجویان پسر دانشگاه شهید چمران اهواز دارای سبک‌های یادگیری متفاوت از لحاظ ویژگی‌های شخصیتی، انگیزه‌ی پیشرفت و عملکرد تحصیلی می‌باشد. روش پژوهش به کار رفته در این پژوهش از نوع علی پس از وقوع می‌باشد. نمونه‌ی تحقیق شامل 300 نفر از دانشجویان پسر ورودی سال تحصیلی 1382-1381 بودند. برای انتخاب نمونه از روش نمونه‌گیری ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر مقایسه‌ی دانشجویان پسر دانشگاه شهید چمران اهواز دارای سبک‌های یادگیری متفاوت از لحاظ ویژگی‌های شخصیتی، انگیزه‌ی پیشرفت و عملکرد تحصیلی می‌باشد. روش پژوهش به کار رفته در این پژوهش از نوع علی پس از وقوع می‌باشد. نمونه‌ی تحقیق شامل 300 نفر از دانشجویان پسر ورودی سال تحصیلی 1382-1381 بودند. برای انتخاب نمونه از روش نمونه‌گیری تصادفی چند مرحله‌ای استفاده شد. برای سنجش متغیرهای مورد نظر از پرسش‌نامه‌ها‌ی سبک‌های یادگیری (LSI)، آزمون شخصیتی نئو (NEO) و پرسشنامهی انگیزه‌ی پیشرفت هرمانز (AMQ) استفاده شد. در این پژوهش معدل دانشجویان به عنوان ملاک عملکرد تحصیلی در نظر گرفته شد. نتایج تحلیل واریانس چند متغیری نشان داد که، بین دانشجویان دارای سبک‌های یادگیری مختلف از لحاظ ویژگی‌های شخصیتی، انگیزه‌ی پیشرفت و عملکرد تحصیلی در سطح 05/0 تفاوت معنی‌دار وجود دارد. هم‌چنین، بین دانشجویان دارای سبک‌های یادگیری متفاوت از لحاظ ویژگی‌های شخصیتی برون‌گرایی، باز بودن به تجربه، توافق و وجدانی بودن تفاوت معنی‌دار وجود دارد، ولی بین دانشجویان دارای سبک‌های یادگیری متفاوت از لحاظ ویژگی شخصیتی روان نژندخویی تفاوت معنی‌دار مشاهده نشد. هم‌چنین، نتایج این پژوهش نشان داد که دانشجویان دارای سبک یادگیری انطباق یابنده بیشتر دارای ویژگی شخصیتی برون‌گرایی و وجدانی بودن، دانشجویان دارای سبک یادگیری واگرا بیشتر دارای ویژگی شخصیتی باز بودن به تجربه، دانشجویان دارای سبک یادگیری جذب کننده بیشتر دارای ویژگی شخصیتی توافق و وجدانی بودن می‌باشند. بالاخره، دانشجویان دارای سبک یادگیری هم‌گرا از انگیزه‌ی پیشرفت و عملکرد تحصیلی بالاتری برخوردار بودند.
